Er was een tijd toen mannen lief waren
Toen hun stemmen zacht waren
En hun worden uitnodigend
Er was een tijd toen lievde blind was
En de wereld een lied
En het lied was opwekkend
Er was een tijd
Toen ging alles mis
Ik droomde een droom een tijd geleden
Toen was er hoop
En het leven had nut
Ik droomde dat de liefde nooit zou sterven
Ik droomde dat god me zou vergeven
Toen was ik jong en onbevreesd
Droomen werd gemaakt en gebruikt en verspild
Er was geen losgeld te betalen
Geen lied ongezongen
Geen wijn ongeproefd
Maar de tijgers komen 's nachs
Met hun stemmen zacht als donder
Terwijl ze je hoop verslinden
Terwijl ze je dromen veranderen in schamte
Hij sliep een zomer aan mijn zij
Hij vulden mij dagen met eindeloze wondren
Hij nam mijn jeugd in zijn strijd
Maar hij was weg toen de herfst kwam
En steeds droom ik dat hij naar mij komt
Dat we de jaaren samen zullen beleven
Maar er zijn droomen die niet kunnen zijn
En er zijn stormen die niet trotseerbaar zij
Ik had een droom dat mijn leven goed zou zijn
Zo anders dan de hell die ik nu leef
Zo anders nu dan wat het bleek
Nu heeft het leven mijn droom gedood