ผมยังคงนอนไม่หลับ เอาแต่จ้องมองห้องที่ว่างเปล่า, หวังในใจว่าคุณจะโทรมา
นี่มันช่างเป็นชีวิตที่โหดร้ายจริงๆ ราวกับอยู่ไปวันๆอย่างไร้ความหวัง
ที่รัก, ที่รัก ผมรู้สึกว่าตัวเองต้องบ้าไปแล้ว, ทั้งคืน, ตลอดทั้งค่ำคืน และทุกๆวัน
มอบบางอย่างให้ผมที, โอ้ แต่คุณกลับไม่ตอบอะไรเลย
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับผมเนี๊ย?
ผมไม่อยากอยู่แบบนี้ไปตลอดชีวิตนะ เพราะผมรู้ผมจะใช้ชีวิตนี้ไปอย่างสูญเปล่า
และผมไม่ต้องการที่ที่เหมาะสมที่อื่นเลยจริงๆ
ผมเพียงต้องการร้องเรียกชื่อของคุณ จนกว่าคุณจะกลับมา
ผมเพียงต้องการร้องเรียกชื่อของคุณ จนกว่าคุณจะกลับมา
ผมเพียงต้องการร้องเรียกชื่อของคุณ จนกว่าคุณจะกลับมา
ฉันยังนั่งนิ่งไม่ไปไหนเพราะฉันมีสิ่งหนึ่งที่ติดอยู่ภายในใจของฉัน
สงสัยว่านี่ฉันเกิดไหวตัวทันหรือแค่สูญเสียความรักที่เป็นดั่งชีวิตไปแล้ว
ที่รัก, ที่รัก ผมรู้สึกว่าตัวเองต้องบ้าไปแล้ว, ทั้งคืน, ตลอดทั้งค่ำคืน และทุกๆวัน
ฉันมอบบางสิ่งให้คุณไปแล้ว, โอ้ แต่คุณไม่ให้กลับมาเลย
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับผมเนี๊ย?
ผมไม่อยากอยู่แบบนี้ไปตลอดชีวิตนะ เพราะผมรู้ผมจะใช้ชีวิตนี้ไปอย่างสูญเปล่า
และผมไม่ต้องการที่ที่เหมาะสม(ที่ที่ดีพอ) ที่อื่น (แห่งอื่น) เลยจริงๆ
ผมเพียงต้องการร้องเรียกชื่อของคุณ จนกว่าคุณจะกลับมา
ผมเพียงต้องการร้องเรียกชื่อของคุณ จนกว่าคุณจะกลับมา
ผมเพียงต้องการร้องเรียกชื่อของคุณ จนกว่าคุณจะกลับมา
ฉันได้แต่เฝ้ามองด้วยความโศกเศร้าในทุกที่ที่แสนงดงาม
ที่รัก, ที่รัก ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ
ฉันมองเห็นคุณอยู่ทุกหนทุกแห่งบนใบหน้าอันว่างเปล่าเหล่านั้น
ทั้งคืน, ตลอดทั้งค่ำคื่น, และมนทุกๆวัน
ฉันได้แต่เฝ้ามองด้วยความโศกเศร้าในทุกที่ที่แสนงดงาม
มอบบางอย่างให้ผมที, โอ้ แต่คุณกลับไม่ตอบอะไรเลย
ตอนนี้ฉันอยู่บนรถแท็กซี่, ฉันบอกเขาให้พาฉันไป ณ ที่ของคุณ
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับผมเนี๊ย?
ผมไม่อยากอยู่แบบนี้ไปตลอดชีวิตนะ เพราะผมรู้ผมจะใช้ชีวิตนี้ไปอย่างสูญเปล่า
และผมไม่ต้องการที่ที่เหมาะสมที่อื่นเลยจริงๆ
ผมเพียงต้องการร้องเรียกชื่อของคุณ จนกว่าคุณจะกลับมา
ผมเพียงต้องการร้องเรียกชื่อของคุณ จนกว่าคุณจะกลับมา
ผมเพียงต้องการร้องเรียกชื่อของคุณ จนกว่าคุณจะกลับมา
ผมเพียงต้องการร้องเรียกชื่อของคุณ จนกว่าคุณจะกลับมา
ผมเพียงต้องการร้องเรียกชื่อของคุณ จนกว่าคุณจะกลับมา
ผมเพียงต้องการร้องเรียกชื่อของคุณ จนกว่าคุณจะกลับมา