Uyanık kalmak zor, çok yorgunum
Bir arkadaş tutmak zor, sanırım dikkatliyim*
Acıyı içinde sakla, onaylamıyorum
Ağlayamıyorum bile, sanırım zorlayacağım
Kafam çöktüğünde, onu kaybettiğimi sandım
Ölümle bir randevum olabilir, sanırım atlattım
Bu acıyı hissetmek istemiyorum, mesafeyi sevmiyorum
Eğer bizimle değilsen buradan ayrılmak istemiyorum
Lütfen bu evi terk etme, karanlığı sevmiyorum
Seni dışarıda görmek istemiyorum, karanlığı sevmiyorum
Gözlerimi kapattığımda nefret ediyorum, karanlığı sevmiyorum
Dışarı çıkmak istemiyorum, karanlığı sevmiyorum
lşığa karanlık, sonsuza kadar nazik olacağım
Gözlerindeki gri, ruhun gümüş kaplama olmalı
Konuşmasak da, sohbetlerimizi özleyeceğim
Ben parçalanıyorum, sen boşlukları dolduruyorsun
Komik, şimdi yağmur yağıyor, oturup izliyorum
Bu sesi her duyduğumda nostaljik oluyorum
Bu acıyı hissetmek istemiyorum, mesafeyi sevmiyorum
Burayı terk etsen bile, ruhun bizimle
Lütfen bu evi terk etme, karanlığı sevmiyorum
Seni dışarıda görmek istemiyorum, karanlığı sevmiyorum
Gözlerimi kapattığımda nefret ediyorum, karanlığı sevmiyorum
Dışarı çıkmak istemiyorum, karanlığı sevmiyorum
Bizimle değilsen buradan ayrılmak istemiyorum
(Işığa karanlık, sonsuza kadar nazik olacağım
Gözlerindeki gri, ruhun gümüş kaplama olmalı
Konuşmasak da, konuşmalarımızı özleyeceğim.)
Ben parçalanıyorum, sen boşlukları dolduruyorsun
Eğer bizimle değilsen buradan ayrılmak istemiyorum
(30 yılı aşkın bir süredir dünyaya hizmet ettikten sonra, uzay mekiği tarihteki yerini aldı ve son bir durağa geldi)