Η Μπαλάντα των Ντάλτον [I Balatha To' Dalton] [Transliteration]

Μια ιστορία θα σας πω αληθινή

του πιο διάσημου καουμπόυ στη γη

Πιο γρήγορα το όπλο τραβούσε απ' τη σκιά του

Ξέρουμε όλοι πια τα κατορθώματά του

Τον Λούκυ Λουκ τρέμουν όλοι οι κακοί

Τους πιάνει και τους βάζει στο λεπτό φυλακή

Σ' αυτήν την ιστορία τους Ντάλτον κυνηγά

Καθίστε να τη δείτε αναπαυτικά

Μπήκαν στη στενή λοιπόν για μία ζωή

Τον Λούκυ Λουκ ο κόσμος ευχαριστούσε πολύ

Τα αδέρφια πέτρες σπάγαν τώρα όλη τη μέρα

Κι ο Ραντανπλάν ο σκύλος αραγμένος πιο πέρα

Οι Ντάλτον πάλι ετοιμάζουν ζημιά

Στην πρώτη ευκαιρία θα το σκάσουν ξανά

Φτιαρίζουν, σπάνε πέτρες στη γη

Μα έτοιμοι είναι πάντα για να κάνουν στραβή

Η νύχτα στην έρημο είχε πέσει βαριά

Κι όλοι καθόντουσαν τριγύρω απ' τη φωτιά

Με λόγια προσπαθούσανε τον Λούκυ Λουκ να πείσουν

Και μερτικό του δίναν να τον ευχαριστήσουν

Η νύχτα φίλοι μου κρύβει πολλά

Όπως το κογιότ ουρλιάζει και ξυπνά

Τη Ντόλυ τη φοράδα που είναι έξυπνη πολύ

Και σώζει τον αφέντη της κάθε στιγμή

Η φύση ανθίζει, καλός ο καιρός

Πετούν οι πεταλούδες, γαλανός ουρανός

Το ποταμάκι κυλάει απαλά

Γελάει κι ο καταρράκτης που κοιτά από ψηλά

Μα ξαφνικά η ομορφιά σταματά

Η έρημος αρχίζει κι η συμφορά

Καμίνι που όλο ψήνει το κάθε τι

Ο ήλιος πάντα καίει εκεί κάθε στιγμή

Η ζέστη λιώνει τους ανθρώπους και τους καίει

Κανείς δεν τη γλιτώνει, ούτε κι οι ωραίοι

Και ένα στρατόπεδο που ήταν εκεί

Σαν άδειο πάρκινγκ μοιάζει και έχει χαθεί

Οι μόνοι κάτοικοι στο μέρος αυτό

Τα φίδια απομένουν, να ένα εδώ

Η δίψα βασανίζει κάθε περαστικό

Μα αυτοί ας μας μιλήσουν είναι πιο σωστό

Δεν υπάρχει φάρμακο για τον πυρετό

Που πιάνει τους ανθρώπους για το χρυσό

Σκάβουν, όλο σκάβουν, κι όλο σκάβουν βαθιά

Κι όταν βρουνε λίγο πάλι σκάβουν ξανά

Για λίγες πέτρες από χρυσό

Τρελαίνονται όλοι σαν να 'χουν πυρετό

Ο κόσμος όλος τον ψάχνει παντού

Επικίνδυνη αρρώστια ο πυρετός του χρυσού

Αυτά λοιπόν παθαίνει όποιος παρανομεί

Χάνουν οι κακοί, κερδίζουν οι καλοί

Τα σχέδια των Ντάλτον ναυαγήσανε ξανά

Το χρήμα κονομήσανε τα ορφανά

Του θείου Ντάλτον η κληρονομιά

Θεός συγχωρέσ' τον τώρα πήγε στα φτωχά παιδιά

Που τώρα παίζουν χαρούμενα πια

Θεός συγχωρέσ' το θείο Ερρίκο το φουκαρά

Οι Ντάλτον πήγαν πάλι στη φυλακή

Και μπήκαν για να μείνουν καιρό πολύ

Τα όνειρά τους πάλι είναι τα γνωστά

Οι τράπεζες, οι άμαξες και τα λεφτά

Η σκέψη που κάναν ήταν χαζή

Να πουν στον Λούκυ Λουκ να βοηθήσει, γιατί

ο κόσμος όλος ξέρει πως είναι αυτός

γενναίο παληκάρι και πολύ σωστός

Εδώ σας χαιρετά ο υποφαινόμενος