Η θάλασσα χαμογελάει
με στόμα από αφρό
και χείλια απ’ ουρανό,
σαν σκοτεινό κορίτσι,
που τον άνεμο σπάει
πουλώντας το νερό των θαλασσών
Η θάλασσα χαμογελάει
έχει στόμα από αφρό
και μάτια ουρανό
σαν μητέρα που ένα δάκρυ σκορπάει
και πικραίνει το νερό των θαλασσών
Τι μας φέρνεις αγόρι..;
Τι κυλάει στο αίμα σου ..;
Σας φέρνω το νερό των θαλασσών...
Τι φταίει μητέρα για τα μεγάλα σου δάκρυα..;
Κλαίω το νερό των θαλασσών
Πως γεννιέται η μεγάλη σου πίκρα..;
Κύριε, πικραίνει το νερό των θαλασσών
Πουλάω το νερό των θαλασσών
Πουλάω το νερό των θαλασσών
Η θάλασσα χαμογελάει...
Πουλάω το νερό των θαλασσών