Tala: Ինչո՞ւ ես երկմտում?
Moana: Չգիտեմ
T: գիտեմ մի աղջկա ես՝
Ուժեղ ու համարձակ
Սիրում է ծովն ու իր տունը
Նվիրված է մարղկանց իր թանկ:
Հաճախ աշխարհն այս օտար է
Թվում է քեչ չեն լսուս,
Գտիր, գիտեմ դժվար է,
Ինչ ես ույում
Լինել համարձակ, գիտեմ, հեշտ չէ
Թողնել, հեռանալ երգեք պետք չէ
Դու եղիր քեչ հավատարիմ
Ու լսիր դու սրտին քո
Ու թե շշնջա կասկածը՝
"մոանս, գնա հետ տուն"
"մոանա, տուր քեյ լոկ մի հարց՝ ո՞վ ես դու?"
M: ով եմ ես?
Ես այնքան սիրում եմ հողս
Ու անծայր օվկիանը իմ,
Որ կանչում է ինձ
Ես ժառանգն եմ առաջնորդների
Մերն է կոչումը ծովահենների,
Տերն ենք ծովի անհունների
Ու ես արդեն գտա ուղին այստեղ,
Ճանապարհը երկար է,
Փորձում է ծովը ինձ կանչել,
Ու իմ պարտքն է!
Ձայնը այս, որ հեռվից է գալիս, իմ մեջ է
Կանչում է նա ինձ, հետո փախչում է
Սերը քո իմ սրտում կպահեմ,այն անվերջ է
Արդեն գիտեմ, թե ես ով եմ
Ես մոանան եմ!