Bir kış günü
Derin ve karanlık bir Aralık'ta;
Yalnızım,
Penceremden seyrediyorum aşağıdaki caddeleri
Yeni düşmüş karın örtüsünün üzerinde.
Ben bir kayayım, ben bir adayım.
Duvarlar inşa etmişim,
Bir kale, derin ve muazzam,
Kimsenin içine giremediği.
Hiç ihtiyacım yok arkadaşlığa; arkadaşlık acı verir.
Gülüştür ve sevecenliktir küçümsediğim.
Ben bir kayayım, ben bir adayım.
Aşktan bahsetme,
Ama daha önceden duymuşum o sözcükleri;
Hafızamda uyuyor.
Bölmeyeceğim ölmüş duyguların pineklemesini.
Hiç sevmeseydim, hiç ağlamamış olacaktım.
Ben bir kayayım, ben bir adayım.
Kitaplarım
Ve şiirlerim var beni korumak için;
Zırhımın içinde korunmuşum,
Odamda saklanıyorum, rahmimin içinde güvenliyim.
Kimseye dokunmuyorum ve kimse bana dokunmuyor.
Ben bir kayayım, ben bir adayım.
Ve bir kaya acı hissetmez;
Ve bir ada asla ağlamaz