Parktaki bir köprüde grafitiyle yazılmış bir soru:
"Hiç izinizi kaybediyormuşsunuz gibi hissettiğiniz oldu mu"
Çok soğuk, çok soğuk,
Çok soğuk, çok soğuk.
Bir fabrika ambleminin üzerine yazılmış bir söz:
"Hayatımın benim hayatım olmadığı düşüncesiyle,
Başa çıkmaya çalışıyorum ben."
Çok soğuk, çok soğuk,
Çok soğuk, çok soğuk.
Bizi ayırmak için,
Attıkları oku gördün mü?
Belimi yaktı,
Ve kalp atışlarımı yavaşlattı,
Ama vazgeçmeyeceğim,
Vazgeçmeyeceğim
Senden
Ooooo
Çünkü sen öyle yapıyorsun.
Sen, kalbini bir silah gibi kullanıyorsun,
Ama acısı bana cennet gibi geliyor.
Her sokakta, her arabada,
Her yüzeyde, bir isim,
Bu gece sokaklar bizim,
Ve yazıyor, söylüyoruz:
"Kontrolü ele almalarına izin verme!"
Hayır, buna izin vermeyeceğiz.
Evet, biraz gerginim,
Evet, biraz gerginim ve rahatlayamıyorum,
Nasıl olur da bizi almak için buradalar?
Nasıl olur, hem de gerçeklerden hiç haberleri yokken?
Beton bir tuvalin* üzerinde, gecenin örtüsünün altında,
Beton bir tuvalin üzerinde, gideceğim iz bırakarak,
Bir spreyle silahlanarak,
Bir spreyle silahlanarak.
Evet, doğru,
Ne zaman kalbini bir silah gibi kullansan,
Acısı bana cennet gibi geliyor.