Schatje, ik ben niet gemaakt van steen.
Het doet pijn.
Houden van je op de manier die ik doe.
Het doet pijn.
Houd vast, het is een sing-a-long.
Ik ben oke, ik ben oke, maar ik kan fout zijn, schatje.
Ik weet dat jij mij herinnert.
5'3 in de achterkant van de lavory, kom op.
Je kunt op je minst proberen naar me te kijken.
Oh man, oh man, wat een tragedie, ha ha.
Bang, bang, daar gaat het Paradijs.
Ik vraag me af waarom we altijd dobbelstenen moesten rollen, la la.
Een regelmatige hartslag.
Twee stoelen achterin de bioscoop, vaag.
Ah yeah, je bent het aan het vergeten.
En alle gekke dingen die we daarna deden, gek.
Jouw hart, kom op schatje.
Ik zweer dat je me rillingen geeft, rillingen.
Schatje, ik ben niet gemaakt van steen.
Het doet pijn.
Houden van je op de manier die ik doe.
Het doet pijn.
Wanneer alles dat over is om te doen is kijken.
Het brandt.
Oh schatje, ik ben niet gemaakt van steen.
Het doet pijn.
Wacht eens, het is een marathon.
Ren snel, ren net zo snel als de rivieren stromen, godverd*omme.
Nooit het restaurant gezien.
Het duurde even voor het kwartje viel, weet je.
Mijn tranen vallen niet vaak.
Maar jouw mes snijd me diep, diep, diep, diep, diep, diep, diep.
Schatje, ik ben niet gemaakt van steen.
Het doet pijn.
Houden van je op de manier die ik doe.
Het doet pijn.
Wanneer alles dat over is om te doen is kijken.
Het brandt.
Oh schatje, ik ben niet gemaakt van steen.
Het doet pijn.
Het doet pijn op de manier dat je doet alsof je het niet kan herinneren.
Het doet pijn dat je onze keren samen vergeet.
Zoals de tijd,
in bed toen je zei voor eeuwig, schatje.
Ik kan niet, ik kan niet meer uitleggen.
Schatje, ik ben niet gemaakt van steen.
Het doet pijn.
Houden van je op de manier die ik doe.
Het doet pijn.
Wanneer alles dat over is om te doen is kijken.
Het brandt.
Oh schatje, ik ben niet gemaakt van steen.
Het doet pijn.
Schatje, ik ben niet gemaakt van steen.
Het doet pijn.
Houden van je op de manier die ik doe.
Het doet pijn.