Πλήγωσα τον εαυτό μου σήμερα,
Για να δω αν ακόμα πονάω,
Επικεντρώθηκα στον πόνο,
Το μόνο αληθινό πράγμα στη ζωή,
Η βελόνα ανοίγει μια τρύπα,
το γνώριμο παλιό κεντρί,
Προσπάθησα να το εξαλείψω για πάντα,
Αλλά δεν ξεχνιέται με τίποτα,
[Χορωδία]
Που έχω καταντήσει,
Αγαπημένε μου φίλε,
Όλους όσους γνώριζα,
Είδα να φεύγουν στο τέλος ,
Ήταν στο χέρι μου να αποκτήσω όλην,
Την Αυτοκρατορία μου της σκόνης,
Να σε ξεγελάσω,
Να σε πληγώσω,
Φοράω στο κεφάλι μου αυτό το αγκαθένιο στέμμα,
Καθισμένος στον ψεύτικο θρόνο μου,
Γεμάτος από κομματιασμένες σκέψεις,
Που δεν μπορώ να ξανά κολλήσω,
Κάτω από τις κηλίδες του χρόνου,
Τα συναισθήματα εξαφανίζονται,
Γίνεσαι κάποιος άλλος,
Παρόλο που είμαι παρών,
[Χορωδία]
Ήταν στο χέρι μου να αποκτήσω όλην
Την Αυτοκρατορία μου της σκόνης
Να σε ξεγελάσω
Να σε πληγώσω
Εάν μπορούσα να ξαναρχίσω από το μηδέν,
Ένα εκατομμύριο μίλια μακριά από εδώ,
Θα βάδιζα στον ίσιο δρόμο,
Θα έβρισκα τον τρόπο γι' αυτό,