Κανένα τείχος,
Δε μπορεί να με κρατήσει προστατευμένη
Κανένας ύπνος,
Τίποτα ανάμεσα σε εμένα και τη βροχή
Και εσύ δε μπορείς να με σώσεις τώρα,
Είμαι στη λαβή του τυφώνα
Θα με φυσήξω μακριά
Βγαίνω,
Θα πιω μέχρι θανάτου
Και στον κόσμο
Σε βλέπω με κάποια άλλη,
Κρατιέμαι,
Γιατί ξέρω ότι θα πονέσει,
Αλλά θέλω να σκέφτομαι ότι τουλάχιστον τα πράγματα δε μπορούν να γίνουν χειρότερα
Κανένα σπίτι,
Δε θέλω καταφύγιο
Καθόλου ηρεμία,
Τίποτα να με κρατήσει μακριά από την καταιγίδα,
Και εσύ δε μπορείς να με κρατήσεις,
Γιατί ανήκω στον τυφώνα,
Θα μας φυσήξει όλους μακριά.
Βγαίνω,
Θα πιω μέχρι θανάτου
Και στον κόσμο
Σε βλέπω με κάποια άλλη,
Κρατιέμαι,
Γιατί ξέρω ότι θα πονέσει,
Αλλά θέλω να σκέφτομαι ότι τουλάχιστον τα πράγματα δε μπορούν να γίνουν χειρότερα
Ελπίζω να με βλέπεις,
Γιατί σε κοιτάζω,
Άλλα όταν κοιτάς προς τα εδώ,
Κοιτάζεις σα να μη με βλέπεις
Και έπειτα σκύβεις και τη φιλάς στο κεφάλι,
Και δεν έχω νιώσει ποτέ τόσο ζωντανή, και τόσο...νεκρή
Βγαίνω,
Θα πιω μέχρι θανάτου
Και στον κόσμο
Σε βλέπω με κάποια άλλη,
Κρατιέμαι,
Γιατί ξέρω ότι θα πονέσει,
Αλλά θέλω να σκέφτομαι ότι τουλάχιστον τα πράγματα δε μπορούν να γίνουν χειρότερα
Βγαίνω,
Θα πιω μέχρι θανάτου
Και στον κόσμο
Σε βλέπω με κάποια άλλη,
Κρατιέμαι,
Γιατί ξέρω ότι θα πονέσει
Βγαίνω,
Βγαίνω,
Βγαίνω,
Βγαίνω,
Βγαίνω