הונגעריק דײַן קעצעלע [Hungerik, dajn Kezele] [Transliteration]

שלאָף שױן, מײַן הונגעריק מײדעלע,

מאַך שױן די אײגעלעך צו,

הונגעריק איז אױך דײַן מאַמעלע,

און װײנט נישט און שרײַט נישט װי דו.

לערן זיך, קינד, פֿון דײַן מאַמעלע,

נעם אַלץ װי זי נעמט פֿאַר ליב,

מאָרגן ס׳װעט אױפֿשטײן מײַן מײדעלע,

װעט זײַן אַ סך ברױט אין שטוב–

אײַ ליו, ליו, אײַ ליו, ליו, ליו.

שלאָף שױן, מײַן קרױנעניו.

שלאָף שױן, מײַן נאַריש קלײן מײדעלע,

װאָס איז הײַנט עפּעס מיט דיר?

הונגעריק איז אױך דײַן קעצעלע

און ס׳האָט גאָר קײן טענות צו מיר,

הער, װי עס מיאַוקעט, עס רעדט צו דיר:

– מײדל, לאָז מאַמען צורו!

הונגעריק איך אױך, קלײן קעצעלע,

און כ׳װײן נישט אַזױ װי דו–

אײַ ליו, ליו, אײַ ליו, ליו, ליו,

שלאָף שױן, מײַן קרױנעניו!

שלאָף שױן, מײַן אָרעם קלײן מײדעלע,

װײַל דער שלאָף לינדערט די נױט,

הונגעריק איז אױך דײַן ליאַלקעלע

און װײנט נישט און מאָנט נישט קײן ברױט.

לערן זיך, קינד, פֿון דײַן ליאַלקעלע,

װײסט װאָס זי טראַכט אַצינד?

– אױ, װי באַטריבט איז אַ מאַמעלע,

װען הונגעריק איז איר קינד–

אײַ ליו, ליו, אײַ ליו, ליו, ליו,

שלאָף שױן, מײַן קרױנעניו!