"Einhverjar hefðir hjá okkkur, Elsa? Manstu eftir einhverju?"
"Ja, ég man eftir-"
Fyrir löngu hér
Hringdum klukkum ver
Svo þær hljómuð' yfir Arendel
Og ég minnist þess hvernig mér leið
Það var þá
Og við hringdum inn hátíð
Og við hringdum inn hátið
"Enn, jólabjallan var fyrir konungdæmið. Hvað með okkur?"
"Eftir að hliðinu var lokað vorum við aldrei saman."
"Elsa?"
"Fyrirgefðu Anna. Það er mín sök að við eigum enga fjölskylduhefð."
"Bíddu, Elsa!"