Aftur í óratíð
Munum við kátan gnýr
Sem aleinn bjó út á ystarúm sjó
Hátt yfir flóanum hann leit á ástvini í glöðum leik
Óskandi þess [að] hann ætti einhvern að
Og frá hans hrauni kom sá söngur hans, eina von
Og á degi hverjum, ár eftir ár
Ég á mér draum og von mín er sú
Að ég sé þér hjá og hjá mér sért þú
Ég óska þess heitt að það verði lífsins míns laun
Að eignast ástvin í hraun
Árum eytt að syngja einn
Hraun hans harðnaði' einsog steinn
Þar til hans tilvera á bláþræði hékk
En litið vissi hann um að líf var djúpt undir honum
Annað eldfjall að hlusta á hans söng
Á degi hverjum hún heyrði hans lag
Og hrun hennar fór afstað
Það var hennar trú að fyrir hana hann söng
Við djúpið vildi hún skilja burt
Og mæta honum uppá þurrt
Þegar hann söng sinn vinar söng í síðasta sinn
Ég á mér draum og von mín er sú
Að ég sé þér hjá og hjá mér sért þú
Ég óska þess heitt að það verði lífsins míns laun
Að eignast ástvin í hraun
Djúpt úr sænum hátt hún rís
Yndælt eldfjall sem enn gýs
Til beggja hliða hún leit en hann var hvergi að sjá
Til hennar hann reyndi að tjá að ekki væri hún ein á stjá
En án hans hrauns var söngurinn á brott
Tár og tár að hafi varð
Og draumur hans úr sjónum hvarf
Er hún mundi hvað hans söngur hefði gert
Ég á mér draum og von mín er sú
Að ég sé þér hjá og hjá mér sért þú
Ég óska þess heitt að það verði lífsins míns laun
Að eignast ástvin í hraun
Hversu glöð, þú gætir spyrt, að hittast loksins upp á þurrt
Og saman nú hraun þeirra óx og óx
Ei lengur eru aðskilin með aloha sem húsakin
Ef þú þau heimsækir þau syngja þennan söng
Ég á mér draum og von mín er sú
Þú eldist hér með mér
Er eldist ég með þér
Við þökkum himni, jörð og hafinu því
Að eignast ástvin í hraun
Eignast ástvin í hraun
Eignast ástvin í hraun