ฉันจำแววตาเธอได้ในแสงอาทิตย์ยามเช้า
ฉันรับรู้ถึงสัมผัสของคุณท่ามกลางสายฝนพรำ
และเมื่อช่วงเวลาที่เธอห่างไกลฉันออกไป
ฉันอยากจะโอบกอดเธอไว้อีกครั้ง
เมื่อเธอกลับมาหาฉันในสายลมละมุนของฤดูร้อน
ให้ความอบอุ่นใจในรักของเธอ แล้วก็จากฉันไปอย่างนุ่มนวล
แลเป็นฉัน ที่เธอต้องการให้รับรู้
รักของเธอน่ะลึกซึ้งเพียงใด
ฉันอยากจะรู้จริงๆ
เพราะเราต่างอยู่ในโลกแห่งการหลอกลวง
ที่จะบั่นทอนเรา
แทนที่จะปล่อยให้เรา
ให้เราเป็นของกันและกัน
ฉันเชื่อในตัวเธอ
เธอรู้ว่าประตูสู่จิตวิญญาณของฉันอยู่ที่ไหน
เธอเป็นแสงสว่างในชั่วโมงอันมืดมิด
เป็นผู้ฉุดรั้ง ในยามฉันพลาดพลั้ง ล้มลง
เธออาจไม่เคยคิด
ว่าฉันสนใจเธอ
แต่อยากให้เธอรู้ซึ้งเข้าไปในส่วนลึก
ว่าฉันนั้นแคร์เธอจริงๆ
เป็นฉันนี่แหละ ที่เธอต้องแสดงให้เห็น
รักของเธอน่ะลึกซึ้งเพียงใด
ฉันอยากจะรู้จริงๆ
เพราะเราต่างอยู่ในโลกแห่งการหลอกลวง
ที่จะบั่นทอนเรา
แทนที่จะปล่อยให้เรา
ให้เราเป็นของกันและกัน
And you come to me on a summer breeze
เมื่อเธอกลับมาหาฉันในสายลมละมุนของฤดูร้อน
Keep me warm in your love and then softly leave
ให้ความอบอุ่นใจในรักของเธอ แล้วก็จากฉันไปอย่างนุ่มนวล
And its me you need to show
แลเป็นฉัน ที่เธอต้องการให้รับรู้
How deep is your love
รักของเธอน่ะลึกซึ้งเพียงใด
I really need to learn
ฉันอยากจะรู้จริงๆ
cause we’re living in a world of fools
เพราะเราต่างอยู่ในโลกแห่งการหลอกลวง
Breaking us down
ที่จะบั่นทอนเรา
When they all should let us be
แทนที่จะปล่อยให้เรา
We belong to you and me
ให้เราเป็นของกันและกัน
How deep is your love
รักของเธอน่ะลึกซึ้งเพียงใด
I really need to learn
ฉันอยากจะรู้จริงๆ
cause we’re living in a world of fools
เพราะเราต่างอยู่ในโลกแห่งการหลอกลวง
Breaking us down
ที่จะบั่นทอนเรา
When they all should let us be
แทนที่จะปล่อยให้เรา
We belong to you and me
ให้เราเป็นของกันและกัน
How deep is your love
รักของเธอน่ะลึกซึ้งเพียงใด
I really need to learn
ฉันอยากจะรู้จริงๆ
cause we’re living in a world of fools
เพราะเราต่างอยู่ในโลกแห่งการหลอกลวง
Breaking us down
ที่จะบั่นทอนเรา
When they all should let us be
แทนที่จะปล่อยให้เรา
We belong to you and me
ให้เราเป็นของกันและกัน