Πως μπόρεσες να φύγεις τόσο απρόοπτα;
Περιμέναμε, περιμέναμε
Εσένα, αλλά απλά μας άφησες
Σε χρειαζόμασταν, σε χρειαζόμουν
Γιο, δε ξέρω πως είναι να είσαι εθισμένος στα χάπια
Αλλά ξέρω πως είναι να είσαι μάρτυρας, σκοτώνει
Η μαμά μου είπε ότι με αγαπούσε, νομίζω ότι αυτό δεν είναι αλήθεια
Σε σκέφτομαι όταν παίρνω μια πνοή από τη μυρωδιά του τσιγάρου, ναι
Καλως ήρθατε στον πάτο της κόλασης
Λένε ότι ο πόνος είναι μία φυλακή, βγάλτε με έξω από το κελί μου
Λες ότι είσαι περίφανη για 'μένα, αλλά δε με ξέρεις και τόσο καλά
Κάθομαι στο δωμάτιό μου, δάκρυα κυλάνε στο πρόσωπό μου και φωνάζω
Στις μαξιλαροθήκες μου1, λες ότι έρχεσαι να μας πάρεις
Μετά τηλεφωνείς ένα λεπτό αργότερα απλά και μόνο για να πεις ότι δε θα έρθεις, είμαι ταπεινωμένος
Είμαι σε ένα δωμάτιο με έναν γονιό που μετά βίας γνωρίζω
Κάποια κυρία στη γωνία μας παρακολουθεί ενώ κρατάει σημειώσεις
Δε το καταλαβαίνω μαμά, δε θες να δεις τα μωρά σου να μεγαλώνουν;
Υποθέτω πως τα χάπια είναι πιο σημαντικά, το μόνο που χρειάζεται να πεις είναι "όχι"
Αλλά δε θα το κάνεις, έτσι; Θα συνεχίσεις να τα παίρνεις, μέχρι αυτά τα χάπια να σε σκοτώσουν
Ξέρω ότι έφυγες, αλλά μπορώ ακόμα να σε νιώσω
Γιατί να μας άφησεις; Γιατί να μας άφησεις εδώ;
Πως μπόρεσες να μας αφήσεις εδώ;
Πως μπόρεσες να μας αφήσεις; Γιατί να μας αφήσεις; Ωω
Έι
Έχω αυτή τη φωτογραφία στο δωμάτιό μου και με σκοτώνει
Αλλά δε χρειάζομαι μία φωτογραφία της μαμά μου, χρειάζομαι την κανονική μαμά μου2
Τώρα μία σχέση είναι κάτι που ποτέ δε θα έχουμε
Γιατί νιώθω λες και έχασα κάτι που ποτέ δεν είχα;
Έπρεπε να ήσουν εκεί όταν αποφοίτησα
Να μου έλεγες ότι με αγαπάς και συγχαρητήρια, αντ' αυτού μας άφησες να περιμένουμε στο παράθυρο
Που είσαι μαμά;
Είμαστε πολύ μικροί για να καταλάβουμε, που είσαι μαμά, χμ;
Ναι, ξέρω ότι τα ναρκωτικά σε έχουν κρατήσει αιχμάλωτη
Μπορώ να το δω στα μάτια σου, έχουν αιχμαλωτήσει το μυαλό σου
Μερικοί λένε ότι είναι διασκεδαστικό να είσαι φτιαγμένος, αλλά εγώ δε γελάω
Και αυτό που δε συνειδητοποιείς και που δε πιάνεις
Πως δεν ήμουν τίποτα άλλο παρά ένα παιδί, το οποίο δε μπρούσε να το καταλάβει
Δε θα πω ότι σε συγχωρώ επειδή δεν έχει συμβεί
Νόμιζα πως ίσως θα ένιωθα καλύτερα καθώς περνούσε ο χρόνος
Αν πραγματικά νοιαζόσουν για 'μένα, τότε που είσαι;
Γιατί να μας άφησεις; Γιατί να μας άφησεις εδώ;
Πως μπόρεσες να μας αφήσεις εδώ;
Πως μπόρεσες να μας αφήσεις; Γιατί να μας αφήσεις; Ωω
Έι
Η τελεταία μας συζήτηση, εσύ και εγώ καθίσαμε στο σαλόνι
Μιλήσαμε για τη μουσική μου και σου έφερα λίγη να ακούσεις
Άρχισες να κλαις, μου έλεγες "δεν είσαι εσύ"
Μερικές εβδομάδες αργότερα, υποθέτω τραγουδούσες μία διαφορετική μελωδία
Πήρες τα χάπια για τελευταία φορά, έτσι;
Σε πήραν από 'μας μία φορά, υποθέτω ότι επέστρεψαν για να σε τελειώσουν
Είναι δύσκολο να κλαίω τόση ώρα στο στούντιο
Η μουσική είναι το μοναδικό μέρος που μπορώ να πάω και να σου μιλήσω
Προσπάθησα πάρα πολύ, για να μην φωνάξω στην κηδεία σου
Καθόμουν στην καρέκλα μου, αυτός που μίλαγε ήταν οικτρός
Εύχομαι να ήσουν εδώ, μαμά, μα κάθε φορά που σε φαντάζομαι
Το μόνο που νιώθω είναι πόνος, μισώ τον τρόπο που σε θυμάμαι
Σε βρήκαν στο πάτωμα, θα μπορούσα να πω ότι ένιωσες κούφια
Έδωσες ό,τι είχες, συν τη ζωή σου σε αυτά τα μπουκάλια χαπιών
Έδωσες ό,τι είχες, συν τη ζωή σου σε αυτά τα μπουκάλια χαπιών
Δε ξέρω αν με ακούς ή όχι, αλλά εάν ακόμα παρακολουθείς, μα!
Γιατί να μας άφησεις; Γιατί να μας άφησεις εδώ;
Πως μπόρεσες να μας αφήσεις εδώ;
Πως μπόρεσες να μας αφήσεις; Γιατί να μας αφήσεις; Ωω
Έι
Μερικές φορές σκέφτομαι για
Μερικές φορές σκέφτομαι για πράγματα όπως, ξέρεις
Όταν θα έχω παιδιά, είμαι σε φάση
Δε θα είσαι εκεί, ξέρεις;
Δε θα είσαι εκεί για τίποτα από αυτά
Και ποτέ δε θα καταφέρω να σε δω ξανά
Μερικές φορές εύχομαι να σου είχα απλά τηλεφωνήσει
Εύχομαι απλά να είχα σηκώσει το τηλέφωνο
Εύχομαι να ήσουν εδώ
Εννοώ έπρεπε να ήσουν εκεί για μας
Έπρεπε να ήσουν εδώ!
Τα χάπια σε νίκησαν, σωστά;
Τα χάπια σε νίκησαν, σωστά;
Εύχομαι να ήσουν εδώ...
1. Εννοεί ότι καλύπτει το πρόσωπό του με το μαξιλάρι και φωνάζει.2. Εννοεί ότι τη χρειάζεται δίπλα του, να είναι εκεί για εκείνον και τα αδέρφια του.