Köşede, penceremin yanında,
Tek başına bir fotoğraf asılıdır.
Bir nedeni yok,
Asla fark etmeyecektim,
Beni geriye çekebilecek bir hatırayı.
Sürekli kanayan bir yara,
Her daim yürüdüğüm bir yol var.
Ve biliyorum, buraya asla geri dönmeyeceksin.
Konuşmadan geçip giden günler,
Sessizlikte bir huzur var.
Böylece alıştım tüm hırsımı kaybetmeye,
Geride kalanları korumaya çalışmaya.
Sürekli kanayan bir yara,
Her daim yürüdüğüm bir yol var.
Ve biliyorum, buraya asla geri dönmeyeceksin.
Bir kere parçalanmış, sadece duman var,
Kör edercesine gözlerimi yakan,
Gerçekten olanların ve
İçimdeki karanlığın gücünü örten.
Sürekli kanayan bir yara,
Her daim yürüdüğüm bir yol var.
Ve biliyorum, buraya asla geri dönmeyeceksin.