Γεννήθηκα στη πνοή μιας μανιασμένης θάλασσας
Το τέρας συνοδευόταν απο τη βροχή
Που έπεφτε πάνω απο το λευκό σαν γάλα δέρμα σου
Μια πονηρή στάλα έτρεξε στη φλέβα σου
Δεν είχα προετοιμαστεί ποτέ
Τόσο ταρακουνημένος , αβοήθητος και τόσο τρομαγμένος
Έψαξα τη βελόνα στα μαλλιά σου
Καράφλιασες, δεν υπάρχει τίποτα εκεί
Σπίτι μου σπιτάκι μου
Μέσα σου, τρώγοντας τα κόκαλά σου
Σπίτι μου σπιτάκι μου
Μάτια να καίγονται , χείλη με αφρούς
Ονομάζεται κρύο
Έχει παγιδευτεί μέσα σου
Και όλο τρώει και τρώει και μεγαλώνει
Μέσα σου και δε φεύγει ποτέ
Και δε φεύγει ποτέ
Δυό μέρες ακόμη, το τέλος φαίνεται
(Σπίτι μου σπιτάκι μου , το τέλος φαίνεται)
Οι μέρες με καρκίνο είναι τόσο βαθιά μέσα
(Σπίτι μου σπιτάκι μου , το τέλος φαίνεται)
Τόσο λυπηρό και βίαιο
Και σκοτώνει, σκοτώνει αργά και σιωπηλά
Δεν είχα προετοιμαστεί ποτέ
Τόσο ταρακουνημένος , αβοήθητος και τόσο τρομαγμένος
Έψαξα τη βελόνα στα μαλλιά σου
Καράφλιασες, δεν υπάρχει τίποτα εκεί
Σπίτι μου σπιτάκι μου
Μέσα σου, τρώγοντας τα κόκαλά σου
Σπίτι μου σπιτάκι μου
Μάτια να καίγονται , χείλη με αφρούς
Ονομάζεται κρύο
Έχει παγιδευτεί μέσα σου
Και όλο τρώει και τρώει και μεγαλώνει
Μέσα σου και δε φεύγει ποτέ
Και δε φεύγει ποτέ