Καθώς πατούσα την άκρη
Πίσω από τη σκιά μιας αμφιβολίας
Με την συνείδηση μου να χτυπά
Σαν τον παλμό ενός ντραμ
Που συνεχίζει να βαράει
Μέχρι να φτάσω την αυγή
Καθώς ο ήλιος χτυπά κάτω
Στο μέσο σπίτι
Κάνει τη συνείδηση μου να χτυπά
Ο ήχος στο αυτί μου
Η θέληση μου να επιμείνω
Καθώς φτάνω την αυγή
Όταν έχεις χάσει κάθε ελπίδα και δικαιολογία
Και τους τσιφούτηδες και τους χαμένους
Δεν έχει μείνει τίποτα να κρατηθείς
Πρέπει να κρατηθείς
Να κρατηθείς από τον εαυτό σου
Μια κραυγή ελπίδας
Μια έκκληση για ειρήνη
Και η συνείδηση μου χτυπά
Δεν είναι αυτό που θέλω
Είναι όσα χρειάζομαι
Για να φτάσω την αυγή
Οπότε τρέχω στην άκρη
Πίσω από τη σκιά της αμφιβολίας
Με τη συνείδηση μου να ματώνει
Εδώ κείτεται η αλήθεια
Οι χαμένοι θησαυροί της νεότητας μου
Καθώς κρατιέμαι από την αυγή
Όταν έχεις χάσει κάθε ελπίδα και δικαιολογία
Και τους τσιφούτηδες και τους χαμένους
Δεν έχει μείνει τίποτα να κρατηθείς
Πρέπει να κρατηθείς
Να κρατηθείς από τον εαυτό σου
Όταν έχεις χάσει κάθε ελπίδα και δικαιολογία
Και τους τσιφούτηδες και τους χαμένους
Δεν έχει μείνει τίποτα να κρατηθείς
Πρέπει να κρατηθείς
Πρέπει να κρατηθείς
Να κρατηθείς από τον εαυτό σου