Δεν έχει άστρα ο ουρανός
δεν έχει πια φεγγάρι
κι απόψε άργησε ξανά
ο ύπνος να με πάρει
Έστειλε πάλι τον καημό
τ’όνειρο να μου κλέψει
είναι φωτιά ο χωρισμός
και ποιος να τον αντέξει
Ήλιε μου αν την δεις
πες της πως πεθαίνω
πες της να χαρείς
πως την περιμένω
Ήλιε μου αν την δεις
πες της πως πονάω
πες της να χαρείς
πως την αγαπάω
Δεν έχει άνοιξη η ζωή
δεν έχει καλοκαίρια
έναν χειμώνα μοναξιάς
κρατώ στα δυο μου χέρια
Ήταν το ψέμα της γλυκό
κι εγώ το’χα πιστέψει
μα είναι μαχαίρι ο χωρισμός
και ποιος να τον αντέξει
Ήλιε μου αν την δεις
πες της πως πεθαίνω
πες της να χαρείς
πως την περιμένω
Ήλιε μου αν την δεις
πες της πως πονάω
πες της να χαρείς
πως την αγαπάω
Ήλιε μ’ , αν ελέπ'ς
τεμόν το πουλόπον,
πέει ατό, πονά
τεμόν το καρδόπον
Ήλιε μ’ , πέει ατέν
είν’ πολλά τα πόνια μ’ ,
θα βάλ’ άψιμον,
και θα κόφτ’ τα χρόνια μ’