Ανόητος είναι αυτός που δεν καταλαβαίνει
εξηγεί ένας μύθος
πως μια γυναίκα τσιγγάνα
ξόρκιζε το φεγγάρι ως την αυγή
ικέτευε κλαίγοντας
να φτάσει η μέρα
να παντρευτεί έναν τσιγγάνο
"Θάχεις τον καστνόχρωμο σου σύζυγο"
από τον ουρανό μίλησε το γεμάτο φεγγάρι
Μα σε αντάλλαγμα θέλω
το πρώτο παιδί
που θα χεις απ'αυτόν
μια που αυτή που θυσιάζει το γυιο της
για να μην είναι μόνη
λίγο μόνο τον θέλει"
-χορωδία-
Σελήνη θέλεις να γίνεις μάνα
μα δεν μπορείς να βρεις την αγάπη
που θα σε κάνει γυναίκα
Πες μου ασημένια σελήνη
τι σκοπεύεις να κάνεις
μ'ένα παιδί από σάρκα
Γιός της σελήνης
Από πατέρα κανελόχρωμο ένας γυιός γεννήθηκε
λευκός όπως η ράχη της ερμίνας
με μάτια γκρίζα
αντί για λαδιά
Το άλμπινο βρέφος της σελήνης
"Ανάθεμα στην όψη του
Αυτό το παιδί δεν είναι τσιγγάνος
και εγώ αυτό δεν θα το δεχτώ"
-Χορωδία-
Ο τσιγγάνος νοίωθοντας ατιμασμένος
στην γυναίκα του πάει με μαχαίρι στο χέρι
"Από ποιόν είναι το παιδί?
Με έχεις απατήσει είναι βέβαιο"
Και θανάσιμα την πληγώνει
έπειτα πάει στο βουνό
με το μωρό στα χέρια
κι εκεί το παρατάει
-χορωδία-
Και τις νύχτες που η σελήνη είναι ολόγιομη
είναι γιατί το βρέφος είναι χαρούμενο
Και άμα το βρέφος κλαίει
μικραίνει η σελήνη
ώστε κούνια να γίνει
Και άμα το βρέφος κλαίει
μικραίνει η σελήνη
ώστε κούνια να γίνει