Olduğumuz yerin üfüqində yaşayırdıq gənckən
Cazibəli və möcüzəli dünyada
Düşüncələrimiz başıboş gəzinirdi durmadan və sərhəd tanımadan
Bölünmə zəngi çalmağa başladı
Uzun Yol boyunca və Keçiddən aşağıya doğru
Hələ də kəsişmə nöqtəsində görüşürlərmi?
Səs-küylü bir qrup gəlirdi bizim izimizdən
Zamandan öndə qaçıb, götürüb apardı xəyallarımızı
Geridə sayısız kiçik varlıqları, bizi bağlamağa çalışan yer üzünə
Ağır-ağır çürüyən bir yaşama
Otlar daha yaşıl idi
İşıqlar daha parlaq idi
Dostlarla əhatəli
Möcüzəli gecələrdə
İrəlisinə baxırıq geridə qoyduğumuz körpülərin qızaran közlərindən
Bir anlıq gözümüzə sataşır nə qədər yaşıl olduğu o biri tərəfin
İrəliyə addımlayırıq lakin xəyallarımız geri qayıdır
İçimizdəki dalğanın bizi sürüməsiylə
Daha hündürdə açılmış bayraq ilə
Çatdıq baş döndürücü sərhədlərinə xəyallardakı dünyanın
Sonsuza qədər arzu və istəklərlə yüklü
Burada hələdə doymamış aclıq var
Yorğun baxışlarımız hələ də başıboş gəzir üfüqlərdə
Çırpılıb dayansaq da bu yolun üstünə dəfələrlə
Otlar daha yaşıl idi
İşıqlar daha parlaq idi
Dostlarla əhatəli
Möcüzəli gecələr
Dostlarla əhatəli
Qızarmış şəfəq
Axan su
Sonsuz axan çay
Daima və həmişəlik