می تونی از چهرش تشخیص بدی
چشم های قرمزش می گن که در امان نیست
از کجا باید بدونه که چه معنی ای داره
اون فقط سیزده سال داره
زیر لحافش جاییه که قایم می شه
تا صدای جیغ نصف شب رو خفه کنه
اون زندگی قبلی رو به یاد نمیاره
مامان و بابا به جنگ رفتن
دختر کوچولوی بیچاره پر از گیجیه
هر چقدر که دلت بخواد گریه کن چون تو آدمی
تمام اون عشق فقط توهم بوده؟
بابا برنمی گرده خونه
مامان خوابه و بوی ویسکی می ده
قول بده وقتی پنجاه ساله شدی، اینجوری نباشی
تا هنوز گناه بال های تو رو هم نبریده پرواز کن
چون همه ی قهرمان های تو
پوست و استخوان شدن
وسایی که دوست داشت رو داخل یه کیف گذاشت
ته دلش خودش رو مقصر می دونست
اون جای دیگری برای رفتن نداره
ولی به نظرش این بهتر از چیزیه که می دونه
و به محض اینکه پاش رو داخل تاریکی گذاشت
موهای کثیف و فلب پرش
هوای خیلی خیلی سرد داخل ریه هاش
روی زبونش یه دونه برف رو گرفت
دختر کوچولوی بیچاره پر از گیجیه
هر چقدر که دلت بخواد گریه کن چون تو آدمی
تمام اون عشق فقط توهم بوده؟
بابا برنمی گرده خونه
مامان خوابه و بوی ویسکی می ده
قول بده وقتی پنجاه ساله شدی، اینجوری نباشی
تا هنوز گناه بال های تو رو هم نبریده پرواز کن
چون همه ی قهرمان های تو
پوست و استخوان شدن
و همین که من صدای بستن درت رو شنیدم
رفتم پشت پنجره و
جای پای خواهر بزرگترم رو روی برف دیدم
از اون موقع روزی نگذشته که من اسمت رو نیارم و
نپرسم که کجا، کجا رفتی؟
دختر کوچولوی بیچاره پر از گیجیه
هر چقدر که دلت بخواد گریه کن چون تو آدمی
تمام اون عشق فقط توهم بوده؟
بابا برنمی گرده خونه
مامان خوابه و بوی ویسکی می ده
قول بده وقتی پنجاه ساله شدی، اینجوری نباشی
تا هنوز گناه بال های تو رو هم نبریده پرواز کن
چون همه ی قهرمان های تو
پوست و استخوان شدن