Αφιερωμένο αυτό το τραγούδι σε εκείνες τις Δευτέρες
που ατενίζαμε τα αμάξια στις εθνικές οδούς.
Δεν έχω κάτι ιδιαίτερο να κάνω,
οπότε μπορώ να κάτσω εδώ δίπλα σε σένα ;
Και, για να ξέρεις...
...κάποιες φορές εύχομαι να πληρωνόμουν
διότι εχθές η πιστωτική μου έφτασε στο όριο της.
Σου ζητώ να μου δώσεις μια ευκαιρία
και θα βάλω τα δυνατά μου.
Δεν έχω μία, αλλά και πάλι επιτυγχάνω άνετα,
αν δε το ήξερες.
Ω !
Στην υγειά μας, ντε.
Στην υγειά μας !
Ω !
Στην υγειά μας, βρε.
Το αφιερώνω στην διαρκή μας αποτυχία,
σε όλα εκείνα τα δάκρυα χαράς σου στα γενέθλια σου,
σε όλους εκείνους τους χωρισμούς που ζήσαμε.
Το αφιερώνω σε εμάς,
στην υγειά μας.
Αυτό το αφιερώνω στα λάθη
που κάπως συμβάλλουν πάντα στην επιτυχία που επιζητείς.
Οπότε, ας δοκιμάσουμε άλλη μια φορά
μέχρι να μας συμβεί το απρόοπτο.
Και θα κοροϊδεύουμε όλους όσοι μας είχαν κοροϊδέψει.
Τώρα, ποιος την έπαθε ;
Στα μούτρα σας.
Ω !
Στην υγειά μας, ντε.
Στην υγειά μας !
Ω !
Στην υγειά μας, βρε.
Το αφιερώνω στην διαρκή μας αποτυχία,
σε όλα εκείνα τα δάκρυα χαράς σου στα γενέθλια σου,
σε όλους εκείνους τους χωρισμούς που ζήσαμε.
Το αφιερώνω σε εμάς,
στην υγειά μας.
να να να να να να να να
Και χειραγωγώ, και μισώ,
αλλά παίρνω όρκο πως δεν το έχεις καταλάβει ποτέ.
Διότι με το χαμόγελο εξαπατώ.
Είμαι πρώην κατάδικος
που απήλθε με αναστολή.
Ίσως να ήμουν ανταγωνιστής, υποκριτής,
στο επίπεδο υποκριτικής του Μάρλον Μπράντο.
Όμως, δεν είμαι. Σιγά τα λάχανα. Και έτσι έχουν τα πράγματα.
Ναι.
Ω !
Στην υγειά μας, ντε.
Στην υγειά μας !
Ω !
Στην υγειά μας, βρε.
Το αφιερώνω στην διαρκή μας αποτυχία,
σε όλα εκείνα τα δάκρυα χαράς σου στα γενέθλια σου,
σε όλες εκείνες τις αποτυχημένες πρώτες συναντήσεις
σε όλους εκείνους τους χωρισμούς που ζήσαμε,
στην αποτυχία που επέφερα στα σχέδια σου,
στην κατά τα άλλα παρουσία μου παντού.
Το αφιερώνω σε εμάς,
στην υγειά μας.
Και τέλος,
σε όλες τις Δευτέρες.