Bir hande dahi kafiydi bana
Ben vardım sana lâkin mânîydi zaman
Kalbin adetâ cemed benden ırak
İfade-i meram ettim hitâma erdiremedim
Ah-u fizâr ettim hiç gülemedim
Nihai çare bu aşkımıza
Ayn-ı zulmet aktar-ı âlem lâkin havf etme temessük et bana
Cânânım kaleme aldığım son satır sana
Temessük et de hitâma ersin bu hasret
Ahger gibi yaksan dahi
İstiğmam et beni tekrar
Âb olup aksan dahi
Cânânım