Γεια, εγώ είμαι...
Αναρωτιόμουν αν θα 'θελες, έπειτα από τόσα χρόνια,
Να βρεθούμε...
Να τα συζητήσουμε όλα...
Λένε πως ο χρόνος υποτίθεται ότι σε θεραπεύει,
Μα δεν έχω θεραπευτεί και πολύ...
Ναι; με ακούς;
Είχα αυταπάτες για το ποιοι συνηθίζαμε να είμαστε κάποτε,
Όταν ήμαστε νεότεροι και ελεύθεροι...
Έχω ξεχάσει πώς ήταν, πριν γκρεμιστεί ο κόσμος κάτω Από τα πόδια μας...
Υπάρχει τέτοια διαφορά ανάμεσά μας
Και χιλιάδες μίλια...
Γεια σου από την άλλη πλευρά,
Πρέπει να 'χω πάρει χιλιάδες τηλέφωνα,
Για να σου ζητήσω συγγνώμη για όλα όσα έκανα,
Μα όταν παίρνω, φαίνεται πως ποτέ δεν είσαι σπίτι...
Γεια σου από τον έξω κόσμο,
Τουλάχιστον μπορώ να λέω ότι προσπάθησα να σου πω
Πως λυπάμαι που σε πλήγωσα
Αλλά δε πειράζει, όπως φαίνεται δεν είσαι και κομμάτια
Τώρα πια...
Γεια, πώς είσαι;
Είναι τόσο εγώ να μιλώ για τον εαυτό μου,
Με συγχωρείς... Ελπίζω να 'σαι καλά...
Έφυγες καθόλου από εκείνη την πόλη
Όπου δε συνέβαινε ποτέ τίποτε ασυνήθιστο;
Δεν είναι μυστικό
Πως για τους δυό μας ο χρόνος τελειώνει...
Γεια σου από την άλλη πλευρά,
Πρέπει να 'χω πάρει χιλιάδες τηλέφωνα,
Για να σου ζητήσω συγγνώμη για όλα όσα έκανα,
Μα όταν παίρνω, φαίνεται πως ποτέ δεν είσαι σπίτι...
Γεια σου από τον έξω κόσμο,
Τουλάχιστον μπορώ να λέω ότι προσπάθησα να σου πω
Πως λυπάμαι που σε πλήγωσα
Αλλά δε πειράζει, όπως φαίνεται δεν είσαι και κομμάτια
Τώρα πια...
Τώρα πια...
Τώρα πια...
Γεια σου από την άλλη πλευρά,
Πρέπει να 'χω πάρει χιλιάδες τηλέφωνα,
Για να σου ζητήσω συγγνώμη για όλα όσα έκανα,
Μα όταν παίρνω, φαίνεται πως ποτέ δεν είσαι σπίτι...
Γεια σου από τον έξω κόσμο,
Τουλάχιστον μπορώ να λέω ότι προσπάθησα να σου πω
Πως λυπάμαι που σε πλήγωσα
Αλλά δε πειράζει, όπως φαίνεται δεν είσαι και κομμάτια
Τώρα πια...