Η ζωή μου είναι στο χείλος του γκρεμού
περπατώ μέσα σε ένα σκοτεινό τούνελ
υπομένω ολομόναχος
αυτη τη βαρβαρη και τρομαχτική μέρα
Η σχολιη αίθουσα απομακρύνεται, σε αυτο τον αγνωστο δρόμο, ακόμα και αν κουραστώ
χωρις τύχη, δεν έχω ούτε ενα χάρτη να μου πει αν ο δρομος αυτος είναι σωστός ή οχι
δεν υπάρχει δρόμος προς τα επανω,δεν θέλω να γυρίσω πίσω με τίποτα, είναι ενας αχανης λαβύρινθος
αντι για δακρυα αίματος κυλα ιδρωτας απο αίμα και με παρηγορεί
οι ανθρωποι μου λένε πως τέτοιες δυσκολίες είναι περαστικες μπορες
αν θες να πιάσεις την επιτυχία τότε άπλωσε τις παγίδες που ονομάζονται αποτυχίες
ναι, πεφτω γρήγορα στο δόλωμα που λέγεται πόνος
θα περιπλανηθώ, με τα διπλωμένα κουρασμένα φτερά του πάθους
Η ζωή μου είναι στο χείλος του γκρεμού
περπατώ μέσα σε ένα σκοτεινό τούνελ
υπομένω ολομόναχος αυτη τη βαρβαρη και τρομαχτική μέρα
όσο και να απλώσω το χέρι μου δεν υπάρχει κανείς για να το πιάσει
δραπετεύω πατώντας πάνω στον πόνο μου,στα δακρυα μου
Είμαι στο ασανσέρ της κολάσεως
το ανσασερ της κολασεώς μου
Είμαι στο ασανσέρ της κολάσεως
το ανσασερ της κολασεώς μου
Είμαι στο ασανσέρ της κολάσεως
Δεν έχω κανένα να μου δώσει ένα χέρι βοηθείας,ανησυχια
ούτε μια, μόνο ψυχρά λόγια, "μάζεψε τα ανοητα όνειρα σου"
οταν φτάνουν στα αυτια μου λόγια που μου λένε να τα παρατήσω, η απογνωσή μου μόνο μεγαλώνει
ο ουρανός που αποκαλέιται ελπίδα καλύπτεται απο τα χέρια των ανθρώπων του περιγυρού μου
υπομένω καθως προσεύχομαι για να επιβιώσω,οι ματιες που με κοιτούν εχθρικά
αναρωτιούνται αν ειμαι τρελός ή όχι, ας δούμε αν θα τα παω καλά, αλλά δεν θα είμαι παρα
ο κλοουν κάποιου, " ξεχνα το να γίνεις τραγουδιστης"
όταν ακούω τέτοια λογια ,πιεζω περισσότερο τον εαυτο μου που αποδυναμωνεται
Η ζωή μου είναι στο χείλος του γκρεμού
περπατώ μέσα σε ένα σκοτεινό τούνελ
υπομένω ολομόναχος αυτη τη βαρβαρη και τρομαχτική μέρα
όσο και να απλώσω το χέρι μου δεν υπάρχει κανείς για να το πιάσει
δραπετεύω πατώντας πάνω στον πόνο μου,στα δακρυα μου
Είμαι στο ασανσέρ της κολάσεως
το ανσασερ της κολασεώς μου
Είμαι στο ασανσέρ της κολάσεως
το ανσασερ της κολασεώς μου
Είμαι στο ασανσέρ της κολάσεως
Ψάχνωντας που είναι η έξοδος
για να βγω εξω απο το σκοτάδι που έχω παγιδευτεί
προσπαθω να δραπετευσω απο αυτο το μερος
Είμαι στο ασανσέρ της κολάσεως,θα ανέβω επάνω
ξεφευγω απο το σκοτεινο παρελθον μου,φωτισε το καταμαυρο δρομο μπορστα μου
σαν τρελός τρέχω σε αυτο τον δρομο για να ξεχάσω αυτες τις βαρετες ώρες
καθως χτυπά το κουδούνι της νέας αρχης που αγνοούσα
ανεβαίνω, και το ασανσερ της κολασεως μου πιάνει το χέρι μου και με παει στο ρετιρε
Είμαι στο ασανσέρ της κολάσεως
το ανσασερ της κολασεώς μου
Είμαι στο ασανσέρ της κολάσεως