Հեքյաթ [Hekyat] lyrics

Նորից բացվում է լուսաբացը,

Իմ առաջին ու վերջին սեր,

Երկինքը աչքերիդ պես թաց է,

Ճակատագրից, ճակատագրից,

ճակատագրից պոկված նվեր:

Վերջին անգամ ների՛ր ինձ, Տե՛ր,

Տե՛ս, կորցրել եմ քաջությունս

Իմ թշնամու անունն է սեր,

Բայց նա է հենց, բայց նա է հենց,

Բայց նա է հենց երջանկությունս:

Ես կորցրել եմ ճերմակ ձիս,

Իմ ոսկեթամբ ժառանգությունը,

Ինչպե՞ս ելնեմ այս անտառից,

Երբ կորցրել եմ, երբ կորցրել եմ,

Երբ կորցրել եմ ուղղությունս:

Այս ի՞նչ կախարդ ինձ կախարդեց,

Ո՞վ ինձ նետեց անտակ անդունդը,

Ինձ բաց ծովում մեկը խեղդեց,

Բայց պահպանեց,բայց ինձ փրկեց,

Բայց ինձ ժպտաց հաջողությունը:

Ես իջեցրել եմ իմ դրոշը

Հպարտություն կոչվող նավի,

Վիճակը իմ խիստ անորոշ է`

Պարտության մեջ եմ, պարտության մեջ եմ,

Պարտության մեջ եմ կամովի:

Ահա իմ փայ երջանկությունը,

Որն ինձ, ավա՜ղ, շուտ կլքի,

Իսկ իմ խղճի հաշվետվությունը

Երգի ձևով, երգի նման,

Երգի թևով կփոխանցվի:

Մի կողմ թողեք դատարկ վեճերը,

Աննպատակ ու անտեղի,

Ես կորցրի մտքիս եջերը,

Եվ ճիշտ հասցեն,և ճիշտ հասցեն,

Եվ ճիշտ հասցեն իմ այստեղի:

Նորից բացվում է լուսաբացը,

Իմ քաղցր թույն, իմ սրտակեր,

Երկինքը աչքերդ պես թաց է,

Ճակատագրից,ճակատագրից,

Ճակատագրից պոկված նվեր…