Bir bahar akşamında Viking,
Nehirleri seyrediyor.
Olgunlaşmış meyveler,
Tırpanıyla onları biçiyor.
Baldur çiftçidir,
Tırpanı ustalıkla kullanabilen.
Barış zamanı, güzel gece,
Ailesi uyuyor.
Sıcak ve içten bir selama,
Lambayı tutuyor.
Baldur çiftçidir,
Ufak lambanın ateşini besler.
Tanrılara ve adamlara teşekkür ediyor,
O şans verilmiş biri.
Onun eşi uygun,
Oğullarına bakıyor.
Baldur çiftçidir,
Bu oğlanların arasında yaşar.
O, bu pagan toprağın sahibidir,
Tepeler, tarlalar ve nehirler.
Baldur çiftçidir,
İstiflerini biriktirir.
Baldur çiftçidir,
İstiflerini biriktirir.
O, Tanrılara bu uzun barış zamanı için teşekkür ediyor.
Verilmiş toprak dağlardan deniz burunlarına kadar uzanır.
Onun uzun kılıcı uzun süredir askıda,
Kullanmaya gerek olmadığı için duvara dik şekilde duruyor.
Değişim rüzgarı ve dondurucu bir soğuk yakında
Rüzgar ve soğukla bu toprakları harcayacak.
Urðarbrunnur tarafından kader düğüm edilecek,
Saf bir adam için, Ve bu adamın adı Baldur.