Zihnimi kemiren illet,
Sırrın taşıyıcısını özgür bırakıyor.
Kötücül sezgiler, ''Tanrım beni affet!''
Yaklaşıyor, yaklaşıyor, Amin!
Ebedi parlaklık...Tanrım!
Bunaklık yavaşça zihnimi karartıyor,
Ve Şeytan gün ışığımı çalıyor.
Işığı görüyorum sisli gecede,
Kötücül ruhları defedemiyorum.
Gördüğüm bir mum ışığından fazlası değil,
Yanıyor, yanıyor geceye doğru...
Gördüğüm bir mum ışığından fazlası değil,
Yanıyor, yanıyor geceye doğru...
Tanrı onun ağıtlarını gördü,
Ve gözlerinin derinliklerinde yanıp sönen öfkeyi,
Acısını çekmelisin
Uzun zaman önce çarmıha gerilen birinin,
Ve Tanrı'nın işaretini taşıyan,
Bu alametle birlikte yükselen birinin...
Kutsal yıkım,
Kahine güvenmelisin...
Gördüğüm bir mum ışığından fazlası değil,
Yanıyor, yanıyor geceye doğru...