Μερικες φορες γλιστρω μακρια
σιωπηλα
Σιγα σιγα χανω τον εαυτο μου
ξανα και ξανα
Βρισκω παρηγορια στο σωμα μου
ασταματητα
Παραδινομαι στα θελω μου
για παντα και παντα
Χανομαι στην εμπιστοσυνη
Θα τραγουδησω με χαρα
Θα καταληξω σκονη
Ειμαι στον παραδεισο
Στεκομαι σε χρυσες ακτινες
Αστραφτερα
Αναβω μια φωτια απο αγαπη
ξανα και ξανα
Ακτινοβολοντας ατελειωτο φως
Ασταματητα
Εχω αγκαλιασει τη φλογα
Για παντα κ παντα
Θα φωναξω τη λεξη
Πηδω στο κενο
Θα οδηγησω τον κοσμο
Πανω στον παραδεισο