Ώ το ποτάμι, ώ το ποτάμι
Τρέχει ελεύθερο
Και ώ την χαρά
Ώ την χαρά που φέρνει σε εμένα
Αλλά ξέρω ότι θα πρέπει να με πνίξει
Πριν να μπορώ να αναπνεύσω άνετα
Και το έχω θεαθεί στα πετάγματα των πουλιών
Το έχω θεαθεί σε εσένα
Στα εντόσθια των ζώων
Το αίμα διατρέχει
Αλλά για να φτάσεις στην καρδιά
Συλλογίζομαι μερικες φορές
Θα πρέπει να παρακάμψεις
Όμως μπορείς
Εμείς θα μεταφέρουμε
Εμείς θα σε μεταφέρουμε εκεί
(Ρεφραίν)
Απλά συνέχισε να ακολουθείς
Τις γραμμές της καρδιάς στο χέρι σου
Απλά συνέχισε να ακολουθείς
Τις γραμμές της καρδιάς στο χέρι σου
Συνέχισε δυνατά, ξέρω οτί μπορείς
Απλά συνέχισε να ακολουθείς
Τις γραμμές της καρδιάς στο χέρι σου
Επειδή είμαι...
Στη θάλασσα
Στη θάλασσα και στη γη επί της γης
Γλιστρώ και σέρνομαι
Όπως η θάλασσα πάνω στην άμμο
Ακόμη ακολουθώ τις γραμμές της καρδιάς
Και υπάρχει φαντασία
Υπάρχει πλάνη
Υπάρχει πολύτιμος λίθος
Απόηχοι μίας πόλης που έχει εδώ και καιρό παραμεγαλώσει
Η καρδιά σου είναι το μοναδικό μέρος
Το οποίο αποκαλώ σπίτι
Μπορώ να επιστραφώ?
Μπορείς
Μπορείς
Ξέρω οτί μπορείς
(Ρεφραίν)
Τι πράγμα και αυτό να κάνεις
Όου
Τι πράγμα και αυτό να διαλέξεις
Αλλά γνωρίζω, με κάποιο τρόπο είμαι εκεί μαζί σου
Αντίθετα επάνω στον τοίχο ένα απόγευμα Τετάρτης
(Ρεφραίν)
Επειδή είμαι...