Άνοιξε τα φώτα!
Μοιραζόμαστε κάτι τόσο κοινό
Κι όμως τόσο σπάνιο και εγώ έχω μείνει έκπληκτος
Δεν έχω ξαναβρεθεί εδώ ποτέ μου
Τόσο ψηλά, ακόμα σκαρφαλώνουμε
Ακόμα και εδώ μέσα σε αυτούς τους τοίχους
Ραγίζουμε ο ένας την καρδιά του άλλου
Και δεν μας νοιάζει γιατί είμαστε τόσο
Πολύ βαθιά, δεν μπορώ να σκεφτώ να το αφήσω
Αλλά ποτέ δεν ήξερα ότι η αγάπη θα έμοιαζε με μια ανακοπή καρδιάς
Με σκοτώνει, ορκίζομαι ότι ποτέ δεν έχω κλάψει τόσο πολύ
Επειδή δεν ήξερα ότι η αγάπη θα πονούσε τόσο γαμημένα πολύ
Ο χειρότερος πόνος που είχα ποτέ
Ποτέ δεν ήξερα ότι η αγάπη θα πονούσε τόσο γαμημένα πολύ
Ο χειρότερος πόνος που είχα ποτέ
Όλες οι φορές που ήξερα ότι θα έπρεπε να χαμογελάω
Φαίνονται να είναι οι στιγμές που κατσουφιάζω περισσότερο
Δεν το πιστεύω ότι ακόμα επιβιώνουμε
Επειδή σιγά σιγά καταρρέω
Ακόμα και όταν σε κρατάω κοντά μου
Και αν σε χάσω
Φοβάμαι ότι θα χάσω αυτόν
Αυτόν που του έδωσα την αγάπη μου
Αυτός είναι ο λόγος που μένω εδώ
Παρόλο που εξαφανίζομαι
Πολύ βαθιά, δεν μπορώ να σκεφτώ να το αφήσω
Αλλά ποτέ δεν ήξερα ότι η αγάπη θα έμοιαζε με μια ανακοπή καρδιάς
Με σκοτώνει, ορκίζομαι ότι ποτέ δεν έχω κλάψει τόσο πολύ
Επειδή δεν ήξερα ότι η αγάπη θα πονούσε τόσο γαμημένα πολύ
Ο χειρότερος πόνος που είχα ποτέ
Ποτέ δεν ήξερα ότι η αγάπη θα πονούσε τόσο γαμημένα πολύ
Ο χειρότερος πόνος που είχα ποτέ
Και πονάει
Γιατί εγώ θέλω να φύγω, και εσύ θέλεις να φύγεις
Αλλά η αγάπη μας κρατάει ενωμένους
Και αν σε χάσω
Φοβάμαι ότι θα χάσω αυτόν
Αυτόν που του έδωσα την αγάπη μου
Αυτός είναι ο λόγος που μένω εδώ
Παρόλο που εξαφανίζομαι
Πολύ βαθιά, δεν μπορώ να σκεφτώ να το αφήσω
Αλλά ποτέ δεν ήξερα ότι η αγάπη θα έμοιαζε με μια ανακοπή καρδιάς
Με σκοτώνει, ορκίζομαι ότι ποτέ δεν έχω κλάψει τόσο πολύ
Επειδή δεν ήξερα ότι η αγάπη θα πονούσε τόσο γαμημένα πολύ
Ο χειρότερος πόνος που είχα ποτέ
Ποτέ δεν ήξερα ότι η αγάπη θα πονούσε τόσο γαμημένα πολύ
Ο χειρότερος πόνος που είχα ποτέ