Headlights [Greek translation]

Μαμά,

Ξέρω πως σε απογοήτευσα.

Κι αν λες πως οι μέρες είναι χαρούμενες,

Γιατί έχουν κλείσει τα φώτα,

κι είμαι τόσο χάλια;

Και μαμά,

Ξέρω πως δεν είναι γύρω.(1)

Μα μην μου ρίχνεις την ευθύνη,

Καθώς ξεχύνεις τον εαυτό σου

Σε ακόμη ένα ποτό.

HOOK

Θαρώ πως είμαστε αυτοί που είμαστε,

Προβολείς λάμπουν

Μέσα στην σκοτεινή νύχτα

Στην οποία οδηγώ.

Ίσως το τραβήξαμε αρκετά.

Eminem V1

Εγώ το ξεκίνησα πρώτος,

Ποτέ μου δεν σκεφτόμουν ποιον

Πονούσαν αυτά που έλεγα,

Και σε ποιο στίχο,

Η μητέρα μάλλον πήρε τον χειρότερο

Μαζί με την ορμή,

Αλλά τόσο πεισματάρηδες που είμαστε,

Μήπως το τράβηξα πολύ;

“Cleaning Out My Closet”

Κι άλλα πολλά τραγούδια,

Αλλά ανεξαρτήτως δεν σε μισώ

Επειδή μαμά,

Παραμένεις όμορφη σε μένα,

Επειδή είσαι η μητέρα μου.

Αν και ήταν πολύ μακριά για σένα

Να τηλεφωνήσεις,

Το σπίτι μου ήταν το Βιετνάμ.

Αμμοθύελλες ,

Κι εμείς οι δυο μαζί θα

Μπορούσαμε να δημιουργήσουμε

Μία ατομική βόμβα.

Ισοδύναμη με ένα χημικό πόλεμο.

Και θα μπορούσαμε να το συνεχίζουμε για πάντα.(2)

Αλλά συμφωνώ στο να διαφωνήσω,

Εκείνο το δώρο

Κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο,

Δεν σημαίνει τίποτα για μένα.

“με διώχνεις;”

Έχει 5 βαθμούς έξω και

Είναι παραμονή χριστουγέννων.

(σκατιάρικο απλά φύγε)

Μαμά άφησε με να πάρω το μπουφάν μου,

Ή Οτιδήποτε έχουμε ,

Γιατί πάντα αλληλοπνυγόμαστε;

Ειδικά όταν ο μπαμπάς μας τσάκισε και τους δυο,

Είμαστε μέσα στην ίδια βάρκα,

Πιστεύεις πως αυτό θα μας φέρει κοντά;(3)

(όχι)

Όσο μακριά κι αν μας οδήγησε,

Αλλά μαζί,

Οι προβολείς λάμπουν ένα αμάξι

Γεμάτο με τα υπάρχοντα μας.

Εξακολουθούμε να έχουμε πολύ δρόμο

Για να πάμε πίσω στο σπίτι της γιαγιάς που

Είναι ευθεία σε αυτό το δρόμο.

Κι εγώ ήμουν ο άντρας του σπιτιού,

Ο μεγαλύτερος κι έτσι οι ώμοι μου

Φορτώθηκαν με όλο το βάρος (όλες τις ευθύνες)

Και τότε η Πρόνοια πήρε τον Νέιθαν

Σε ηλικία μόλις 8 ετών.

Και τότε ήταν που

Συνειδητοποίησα πως ήσουν άρρωστη,

Και δεν ήταν εφικτό να διορθωθεί

Ή ευμετάβλητο (δεν είχε αλλαγή)

Και ακόμη και σήμερα παραμένουμε

αποξενωμένοι

Και το μισώ

Μα....

Hook

Θαρώ πως είμαστε αυτοί που είμαστε,

Προβολείς λάμπουν

Μέσα στην σκοτεινή νύχτα

Στην οποία οδηγώ.

Ίσως το τραβήξαμε αρκετά.

Eminem V2

Aκόμη και σήμερα παραμένουμε

αποξενωμένοι

Και το μισώ.

Γιατί δεν είδες τα εγγόνια

σου να μεγαλώνουν.

Αλλα λυπάμαι μητέρα που

‘καθάριζα την ντουλάπα μου”

Την στιγμή που ήμουν θυμωμένος

Δικαιωματικά ίσως,

Μα ποτέ μου δεν είχα πρόθεση

Να το φτάσω τόσο μακριά ,

Μα,

Τώρα ξέρω πως δεν είναι δικό σου λάθος,

Και δεν κάνω πλάκα.

Δεν το λέω πλέον στις συναυλίες μου

Αυτό το τραγούδι

Και “μαζεύομαι” (ντέπομαι)

κάθε φορά που παίζει

στο ράδιο.

Και σκέφτομαι τον Νέιθαν

Που τοποθετείθηκε σε ένα σπιτικό,

Και όλα τα φάρμακα που μας τάιζες

Αχ πόσο ήθελα να τα γευτείς η ίδια. (4)

Τώρα ,η φαρμακευτική αγωγή έχει τελειώσει,

Και η επιδείνωση της ψυχικής σου κατάστασης

Καλυτερεύει.

Και είμαι πολύ μεγάλος για να κλάψω,

Αχ αυτή η κατάσταση είναι τόσο επώδυνη

μα μαμά,

σε συγχωρώ,το ίδιο και ο Νέιθαν.

Όλα όσα έκανες,όλα όσα είπες,

Έκανες το παν για να μας μεγαλώσεις

Και του δυο.

Ανάδοχη φροντίδα,

Αυτός ο σταυρός που κουβαλούσες...

Λίγοι μάλλον θα ήταν τόσο βαρύ σαν τον δικό σου.

Αλλά σε αγαπώ Ντέπυ Μάδερς ,

Αχ πόσο μπέρδεμένο είναι το κουβάρι μας (η σχέση του)

Ένα πράγμα δεν ρώτησα ποτέ,

Το που σκατά ήταν ο άκαρδος πατέρας μου.

Χέστο μάλλον είχε πρόβλημα να βρει την διεύθυνση.

Εγώ θα γύριζα κάθε μέτρο (του πλάνητη)

Κάθε πέτρα και κάθε κάκτο.

Θα έκανα μια συλλογή από χάρτες

Και θα ακολουθούσα τα παδιά μου

Ως την άκρη του Ατλαντικού.

(Εάν ποτέ κάποιος τα έπαιρνε από κοντά μου;

Τότε να είσαι σίγουρος,

Πως θα κατέβαινα από την καμινάδα

Ντυμένος Άγιος Βασίλης και θα τα απήγαγα.)

Αν και έχουν συναντήσει μόνο μια φορά την γιαγιά τους,

(την μητέρα του Eminem δηλαδή)

Μας πέτυχες την ώρα που είμασταν στον δρόμο

Ένα βράδυ καθώς φεύγαμε να πάρουμε

Μερικά χάμπουργκερ,

Εμένα,εκείνη και τον Νέιθαν,

Σε συστήσαμε και σε αγκαλιάσαμε,

Και όταν έφυγες είχα αυτή

Την αφόρητη λύπη.

Έλα κοντά μου καθώς χωρίζουμε

Για να πάρει ο καθένας το ξεχωριστο του μονοπάτι.

Και είδα τον προβολέα σου την ώρα που κοίταξα πίσω,

Δεν είμαι θυμωμένος,

Ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να σε ευχαριστήσω

Που ήσουν και μητέρα μα και πατέρας μου.

Μαμά σε παρακαλώ δέξου αυτό το δώρο,

Το έγραψα μέσα στο αεροπλάνο,

Πιστεύω πως έπρεπε να τα βγάλω από μέσα μου.

Ελπίζω να έχω την ευκαιρία να το παραδώσω πριν πεθάνω,

Η αεροσυνοδός είπε να δέσω την ζώνη μου,

Νομίζω πως πέφτουμε.(5)

Οπότε εάν δεν ονειρεύομαι,

Ελπίζω να λάβεις αυτό το μήνυμα,

Ότι πάντα θα σε αγαπώ (και )από μακριά,

Γιατί είσαι η μητέρα μου.! <3

Θαρώ πως είμαστε αυτοί που είμαστε,

Προβολείς λάμπουν

Μέσα στην σκοτεινή νύχτα

Στην οποία οδηγώ.

Ίσως το τραβήξαμε αρκετά.

Θέλω μια καινούργια ζωή,

(ξαναξεκινώ)

Μια χωρίς αιτία

Οπότε λοιπόν γυρίζω

Σπίτι απόψε,

Και δεν έχει σημασία το κόστος

ακόμα και αν πέσει το αεροπλάνο,

Ή εάν το πλήρωμα μου δεν μπορέσει να

Με ξυπνήσει.

Απλά να ξέρεις πως είμαι καλά,

Δεν φοβόμουν να πεθάνω,

Και εάν δεν υπάρχει τραγούδι να πω,

Τα παιδιά μου θα με φροντίσουν.

Απλά να ξέρεις πως είμαι καλά,

Δεν φοβόμουν να πεθάνω,

Επειδή έδωσα όλη μου την πίστη

Στο μικρό μου κοριτσάκι,

Για αυτό ποτέ μην πεις

“αντίο σκληρέ κόσμε”

Απλά να ξέρεις πως είμαι καλά,

Δεν φοβάμαι να πεθάνω...

Θαρώ πως είμαστε αυτοί που είμαστε,

Προβολείς λάμπουν

Μέσα στην σκοτεινή νύχτα

Στην οποία οδηγώ.

Ίσως το τραβήξαμε αρκετά....

Και θέλω μια καινούρια ζωή!