Γνώρισα ένα αγόρι που ήταν πολύ όμορφο
Ήξερα ότι ήταν ξεχωριστός
Ξεκίνησε με χαρά
Ξέρεις, τα συνηθισμένα, μεθύσαμε και είπε
Έλα σπίτι μαζί μου
Ζούσε για το σκοτάδι
Μου αγόρασε λουλούδια και έκλεψε την καρδιά μου
Ζούσε για την τέχνή του
Τόσο ποιητικά τα λόγια του
Όμως δε με αγαπά,
Όχι, δε με αγαπά
Όχι, δεν ξυπνάει μέσα στην νύχτα
Θέλοντάς με στο πλευρό του
Όχι, δε με αγαπά
Τον είδα να φιλάει άλλο άτομο
Νόμιζα ότι είχε πει ότι είμαι μοναδική
Δεν μπορούσα να παλέψω με τα όμορφα ψέμματά του
Μου αρκούσε να μένει μαζί μου
Ζούσε για το σκοτάδι
Μου αγόρασε λουλούδια και έκλεψε την καρδιά μου
Ζούσε για την τέχνή του
Τόσο ποιητικά τα λόγια του
Όμως δε με αγαπά,
Όχι, δε με αγαπά
Όχι, δεν ξυπνάει μέσα στην νύχτα
Θέλοντάς με στο πλευρό του
Όχι, δε με αγαπά
Ένα όμορφο πρόσωπο
Και ένας κενός χώρος
Ένα τέλειο ψέμα
Ένα αποχαιρετιστήριο φιλί
Είναι όλα ένα παιχνίδι
Δε θα αλλάξει
Όμως δε με αγαπά,
Όχι, δε με αγαπά
Όχι, δεν ξυπνάει μέσα στην νύχτα
Θέλοντάς με στο πλευρό του
Όχι, δε με αγαπά