Հայուհի [Hayuhi] lyrics

Քո կենարար ժպիտը մասունք դարձավ, տաղ դարձավ,

Հազար գարուն բախտաբեր եկավ, փարվեց ու անցավ,

Դու երկնային մեղեդի, սիրո տաճար, սիրո ծով,

Մի ակնթարթ լուռ սիրո, մի գարնան չափ լիացա:

Եղեգ պատկեր հայուհի

Թոխ-թուխ աչքեր հայուհի,

Վասերդ փունջ մանուշակ,

Երկնի զարդեր հայուհի:

Երբ բռնեցի քո ձեռքը,

Հովն ինձ բերեց քո հևքը,

Երազանուրբ հայուհի.

Լուսաբաց է քո դեմքը:

Մայրամուտին հաջորդող դու նոր շինկած այգաբաց.

Անահիտի պատկերը քո դեմքին է ճառագած,

Քո քնարով սիրականչ մտար հոգուս աշխարհը,

Գարնանային հուշերի ճախրող ծիծառ` թև առած:

Սերդ խորունկ մի ծով է,

Շունչդ գարնան հով զով է,

Հոգեպարար ձայնիկդ

Ծաղիկներին կշոյե:

Երբ բռնեցի քո ձեռքը,

Հովն ինձ բերեց քո հևքը,

Երազանուրբ հայուհի.

Լուսաբաց է քո դեմքը:

Զարմանուհի նրբիրան, լեռներում ես նրբացել,

Նեկտարն առել ծաղկունքի ու նրանց պես սրբացել,

Աշոտն ասաց` Մաշտոցի սուրբ գրչով եմ քեզ երգում,

Կանթեղի պես կվառվես, հուր մոխրից ես արթնացել:

Երբ բռնեցի քո ձեռքը,

Հովն ինձ բերեց քո հևքը,

Երազանուրբ հայուհի.

Լուսաբաց է քո դեմքը:

Սերդ խորունկ մի ծով է,

Շունչդ գարնան հով զով է,

Հոգեպարար ձայնիկդ

Ծաղիկներին կշոյե: