Arada bir hatırımı sormadın
İki güzel cümle kurmadın
Üzüldüm gönlümü almadın
insan yerine koymadın
özünde sözünde bir değil
gözümde değerin sersefil
sen benim aşkımın önünde eğil
gözün aydın ve nihayet söndü içimdeki yangınlar
yüzüme bak gücün varsa konuş hadi utanmadan
hayrandım
dünyamdın
duyduğum son güzel yalandın
gonca güldüm kuruttun
hayatımdan soğuttun
artık benim için ağır cezalı suçsun