بی‌تو مثل یه دریام که غرقم توی دردام
خستم از این همه بغض بی‌سرانجام
غمت تنهاترم کرد! رفاقت کن و برگرد
که از تو جز خودت چیزی نمیخوام
من لبه‌ی پرتگاهمو غربت یه بی‌راهمو تو حواست نیست
غم دائماً دنبالمو حرف یه شَهره حالمو تو حواست نیست
مثه پنجره‌ای کهنه که وا میشه رو به دیوار
یا عکسی خاطره‌انگیز که جا مونده زیر آوار
دلم خیلی گرفته
من از خودم که بی‌چشمات تو زندگیم فقط مُردم
منی که خودمم گاهی بی‌تو به‌جا نیاوردم
دلم خیلی گرفته