Hier ben ik geboren en loop door de straten.
Ken de gezichten, elk huis en elke winkel.
Ik moet eens weg, ken elke duif hier bij naam.
Met de duimen naar buiten wacht ik op een chique vrouw met een snelle wagen.
De zon verblindt, alles vliegt voorbij.
En de wereld achter mij wordt langzaam klein.
Maar de wereld voor mij is voor mij gemaakt!
Ik weet dat ze wacht en ik haal ze op.
Ik heb de dag aan mijn zijde, ik heb wind in de rug.
Een vrouwenkoor aan de straatkant dat voor mij zingt!
Ik plaats me terug en kijk in het diepe blauw,
sluit de ogen en loop simpelweg voor me uit.
En aan het einde van de straat staat een huis aan het meer.
Oranje bomenblaadjes liggen op de weg.
Ik heb 20 kinderen, mijn vrouw is mooi.
Iedereen gaat voorbij, ik moet niet weggaan van hier.
Ik zoek nieuw land met onbekende straten,
vreemde verhale, niemand kent mijn naam!
Alles winnen bij een spel met getrokken kaarten.
Alles verliezen, God heeft een harde linkerhaak.
Ik graaf schatten op in sneeuw en zand.
En vrouwen roven me van elk verstand!
Maar ooit zal ik mij het geluk vervolgen.
En dan kom ik terug met beide tassen voor goud.
Ik nodig de oude vogels en familieleden uit.
En alle beginnen door vreugde te wenen.
We barbecuen, de mama's koken en we zuipen Schnapps.
En feesten in de week elke nacht.
En de maan schijnt fel op mijn huis aan het meer.
Oranje bomenblaadjes liggen op de weg.
Ik heb 20 kinderen, mijn vrouw is mooi.
Iedereen gaat voorbij, ik moet niet weggaan van hier.
Hier ben ik geboren, ich zal ik begraven worden.
Ik heb dove oren, een witte baard en ik zit in de tuin.
Mijn 100 kleinkinderen spelen cricket op het gazon.
Als ik daarin denk, kan ik eigenlijk nauwelijks nog iets verwachten...