Hatibû

Ew pênc kes bûn, çar mêr û jinek

Ku her yek ji derek, le xwedî qederek "

Lêdin hevalno lêdin

Ma ev me çi dihesibînin?

Deh bi deh, sed bi sed

Teqîna çekan, vizîna gulan bû

Ne vîçîna teyran, ne herîna hespan

Ne evîna segan, ne meyina berxan

Ne jî dengê însanan bû

Bi tenê dengek hebû

Zagon, zagona şer u lecan bû

"Kî ne ev eskerên ku weha gule li me dibarînin

Ji ku ne, li ser axa me çi ji me dixwazin

Ma evîn û evîndarên wan

Hez u hezkarên wan nîn in?

Çima ew hez u evîna me tênaghin