Δεν θέλω να σε χάσω,
να καταπιεί η απόσταση το μέλι μας
και να χάσουμε την πίστη.
Δεν θέλω να σε έχω
και όταν σκέφτομαι να σε χάνω ξανά
πονώ ''μέχρι το κόκκαλο''.
Μέσα μου
έχω δικούς σου σπόρους
και χωρίς εσένα
μπορεί να θέλουν να πεθάνουν.
Θέλω να κάτσω να κλάψω,
να βγάλω από μέσα μου χιλιάδες πράγματα
που θέλω να σου πω.
Αισθάνομαι τόσο αδύναμη χωρίς εσένα.
Θέλω να κρατηθώ ηθικά,
να σου δώσω φιλιά που ίσως
θα έπρεπε να κλέψω
από το στόμα σου, το δικό μου
το δικό μου, το δικό μου.
Δεν θέλω να σε χάσω,
η αγάπη να τελειώσει και ξανά να θέλει
άλλη γεύση μελιού.
Δεν θέλω να σε έχω
γιατί τόσο σε αγαπώ. Αρχίζω να αναγνωρίζω
την ένταση του είναι μου.
Μέσα μου
δικούς σου σπόρους έχω
και χωρίς εσένα
μπορεί να θέλουν να πεθάνουν.
Θέλω να κάτσω να κλάψω,
να βγάλω από μέσα μου χιλιάδες πράγματα
που θέλω να σου πω.
Αισθάνομαι τόσο αδύναμη χωρίς εσένα.
Θέλω να κρατηθώ ηθικά,
να σου δώσω φιλιά που ίσως
θα έπρεπε να κλέψω
από το στόμα σου, το δικό μου
το δικό μου, το δικό μου.