اندکی در کنارم بمان
بر ناگواری‌ها غلبه کن
نامم را بر خانه‌ی آخرتم بنویس
که بر روی سینه‌ام سرازیر می‌شود
داخل باغ می‌شوم و به آن سوی دروازه چشم دوخته‌ام
منظره‌هایی پژمرده در اطراف مایی که نمی‌توانستیم صبر کنیم
خشکیده به دست سردترین نوازش، سایه‌هایی در کمین در امتداد مسیر
هاله‌ی مرگ، تنها چیزی که می‌بینم رفتن است
عزاداران گریه و زاری می‌کنند اما این منم که رنج می‌کشم
با من عهد ببند
هرگز مرا به حال خودم رها نمی‌کنی
عرق بر پیشانیم نشست
با فکر اینکه الان زمان به پایان می‌رسد
داخل باغ می‌شوم و به آن سوی دروازه چشم دوخته‌ام
منظره‌هایی پژمرده در اطراف مایی که نمی‌توانستیم صبر کنیم
خشکیده به دست سردترین نوازش، در امتداد مسیر سایه‌هایی در کمین
هاله‌ی مرگ، تنها چیزی که می‌بینم عزیمت است
عزاداران گریه و زاری می‌کنند اما این منم که رنج می‌کشم
روحی آغشته به گناه
شعله‌هایی زیر پوستم
پوشیده در محاصره‌ای بی رنگ
دستش را جلو آورد و صورتم را لمس کرد
داخل باغ می‌شوم و به آن سوی دروازه چشم دوخته‌ام
منظره‌هایی پژمرده در اطراف مایی که نمی‌توانستیم صبر کنیم
خشکیده به دست سردترین نوازش، در امتداد مسیر سایه‌هایی در کمین
هاله‌ی مرگ، تنها چیزی که می‌بینم عزیمت است
عزاداران گریه و زاری می‌کنند اما این منم که رنج می‌کشم