ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร
ถ้านอนหลับอยู่ก็น่าจะมีอะไรขึ้นมาบ้าง
เป็นอะไรล่ะ ทำหน้าทำตาแบบนั้น
ไม่มีอะไรเป็นพิเศษหรอก
คอยความรักเก้อ ๆ อยู่หน้าสถานี
ไม่มีเรื่องอื่นใดให้ทำอีก
ถึงจะเป็นคุณค่าจอมปลอม ก็ช่วยบอกให้รู้ทีเถอะ
เงียบซะ ลืมความรักนั่นไปเถอะ
แม้เรื่องที่ทรมาน ก็ขอให้พร่ำบอกซ้ำ ๆ ไป
ถ้าแมลงปอพรรค์นั้นมีอะไรดีสักอย่าง ลืมไปน่าจะดีกว่า
ไม่อาจฟังแต่เรื่องที่เหนือการควบคุมอีกแล้ว
ไม่อยากจะพูดหรอก
ต่อให้พ่นคำว่าไม่เป็นไรสักกี่ครั้ง
ก็ยังเอ่ยได้ไม่เพียงพอ
เป็นยังไงล่ะ เธอก็รู้จักสินะ
ความรักนี้น่ะ
รอคอยความรักเก้ออยู่ในห้องโถง
อยากให้หายใจหอบด้วยเสียงกระซิบ
และเล่าถึงความเสียดายอย่างถึงที่สุด
ได้โปรดลืมไอร้อนและวันนี้ไปเถอะ
ร้องแค่เพลงรักที่ไม่มีเรื่องเศร้าใจก็พอ
จูบสุดท้ายจะดียังไง ก็ไม่ต้องพูดถึงจะดีกว่า
กระทั่งเรื่องที่เหนือการควบคุมก็ไม่อาจลืม
ไม่อยากจะรับรู้หรอก
ไอร้อน วันนี้ คงจะลืมมันไปใช่มั้ย? มันช่างน่าเจ็บปวด
หากรักคือส่วนหนึ่งของความลังเล ก็ไม่ต้องรู้จักมันดีกว่า
ให้ฉันได้ฟังเรื่องที่เกินเยียวยาอีกสิ
เงียบซะ ลืมวันพรุ่งนี้ไปเถอะ
ต่อให้เป็นเรื่องรวดร้าว ก็ช่วยพร่ำบอกฉันที
เพราะแค่แมลงปอที่ไม่สง่างามตัวเดียวก็เกินพอ จึงอยากได้จนไม่ลืมหูตา
ให้ฉันได้ฟังเรื่องที่เกินเยียวยาอีกสิ
อยากได้รับความรักเหลือเกิน