Πώς ξεκινήσαμε; Πώς διαλυθήκαμε;
Ήταν επειδή δεν τα παρατάς όταν βρίσκεις την αγάπη;
Πού βρίσκουμε τον ήλιο και τη σελήνη;
Υπάρχει στιγμή που συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να το κάνεις μόνη;
Αυτό σημαίνει
Κόκκινο, χρυσό και πράσινο
Εσύ κι εγώ
Να γελάμε τις Κυριακές
Κοντά στο σώμα σου
Κι είναι δύσκολο να δω
Το βλέμμα στο πρόσωπό σου
Όταν λέω ότι πρέπει να σ' αφήσω
Το πρωί
Με κάνεις να νιώθω τύψεις
Κάθε δευτερόλεπτο μακριά σου
Ήταν πολύ για να τ' αντέξω
Πολύ για να τ' αντέξω
Ναι, εσύ κι εγώ
Ήμασταν
Πιο χαρούμενοι
Πίσω στην αρχή, εδώ στο σκοτάδι
Κοιτάζοντας με λύπη καθώς δύο κλαδιά απομακρύνονται
Ήσουν τα πάντα απ' τη μέρα που σε γνώρισα
Κανείς δεν μπήκε κάτω απ' το δέρμα μου μα άφησα εσένα
Κι αν με ρωτάς, στη δική σου αγκαλιά θέλω να είμαι
Μόνο εσύ κι εγώ
Να γελάμε τις Κυριακές
Κοντά στο σώμα σου
Κι είναι δύσκολο να δω
Το βλέμμα στο πρόσωπό σου
Όταν λέω ότι πρέπει να σ' αφήσω
Το πρωί
Με κάνεις να νιώθω τύψεις
Κάθε δευτερόλεπτο μακριά σου
Ήταν πολύ για να τ' αντέξω
Πολύ για να τ' αντέξω
Ναι, εσύ κι εγώ
Ήμασταν
Πιο χαρούμενοι
Ο καιρός περνάει γρήγορα κι εσύ φθάρθηκες
Οι άνθρωποι χειροτερεύουν και καλυτερεύουν
Ω, ω, ω, ναι
Κάποιοι έχουν προτεραιότητα και δεν μπορώ να ζηλεύω
Οι άνθρωποι πληγώνονται και κάποιοι το μετανιώνουν
Αυτό σημαίνει
Κόκκινο, χρυσό και πράσινο
Μόνο εσύ κι εγώ
Να γελάμε τις Κυριακές
Κοντά στο σώμα σου
Κι είναι δύσκολο να δω
Το βλέμμα στο πρόσωπό σου
Όταν λέω ότι πρέπει να σ' αφήσω
Το πρωί
Με κάνεις να νιώθω τύψεις
Κάθε δευτερόλεπτο μακριά σου
Ήταν πολύ για να τ' αντέξω
Πολύ για να τ' αντέξω
Ναι, εσύ κι εγώ
Ήμασταν
Πιο χαρούμενοι