Gökyüzü ağlıyor, sokaklar gözyaşıyla dolu
Yağmur gel, korkularımı yıka
Ve tüm bunlar duvarda yazıyor
Oh, satır aralarını okuyabiliyorum*
Yağmur gel, affet bu kirli kasabayı
Yağmur gel, ve bu kirli kasabaya ver
Bir bardak su, bir bardak şarap
Eğer sana zor kullansaydım, asla olmayı seçmediğim gibi
Asla (senin için) hiç kimse olmak istemedim
Yakınında olmasını istediğin birisi olmak için elimden geleni yaptım
Aşıklar gibi, el ele
Uyuduğunda kalbimin ikiye ayrılacağını düşünürüm
Yanağını öper seni uyandırmamaya uğraşırım
Ama karanlıkta adımı söylersin
Bebeğim neyin var, dersin
Oh buradayım bebeğim, daha fazlası için geliyorum
Kıyıya vuran bir dalga gibiyim
Evet ve eğer aşkım boşunaysa nasıl bu kadar güçlü olabildi?
Eğer sana zor kullansaydım, asla olmayı seçmediğim gibi
Asla (senin için) hiç kimse olmak istemedim
Yakınında olmasını istediğin birisi olmak için elimden geleni yaptım
Aşıklar gibi, el ele
Olması gerektiği gibi
Şimdi sen ve ben birbirimize paralel ve ayrı yaşıyoruz
Ve sen mükemmel mesafeni koruyorsun ve kalbimi kırıyor
Hiç (aramızdaki) uzaklığı hissetmedin mi?
Hiçbir çizgiyi geçmek için çabalamadın
Çünkü başka bir kirli nehir, başka bir kirli yara
Ve seni kim öpüyor bilmiyorum ve nerede olduğunu da
Evden çok uzakta, bir anlığına bile olsa beni hiç mi düşünmüyorsun
Eğer sana zor kullansaydım, asla olmayı seçmediğim gibi
Asla (senin için) hiç kimse olmak istemedim
Yakınında olmasını istediğin birisi olmak için elimden geleni yaptım
Aşıklar gibi, el ele
Eğer sana zor kullansaydım, asla olmayı seçmediğim gibi
Asla (senin için) hiç kimse olmak istemedim
Yakınında olmasını istediğin birisi olmak için elimden geleni yaptım
Aşıklar gibi, el ele
Gökyüzü ağlıyor, sokaklar gözyaşıyla dolu
Yağmur gel, korkularımı yıka
Ve tüm bunlar duvarda yazıyor
Oh, satır aralarını okuyabiliyorum