Χρόνια τώρα δεν μπορώ
μάτι να κλείσω εγώ
μια ανάμνηση κακή
τυραννά το μυαλό
Που όταν ήμουνα αγαθό
άκακο, νεογνό
ήρθες μες στην κούνια μου
και ήθελες κοκό.
Τι πατέρας ήσουνα;
Άκαρδος, άσπλαχνος
Της ψυχής μου έσβησες
εσύ το φως.
Δεν υπάρχει τέλος πια,
για ότι μου ΄χει συμβεί
το άρωμα μου είναι πια
εκδίκηση σκληρή.
Θα σου βγάλω την καρδιά,
και μετα, θα τη φας
ένας δαίμονας μικρός
πίσω σου, όπου πας
θα γελάω δυνατά
τη στιγμή, που ψοφάς
όπως γέλαγες κι εσύ
που έκανα ουά.
Έναν κάκτο αγκαθωτό
θέλω να πάρω εγώ
να στον χώνω στον πρωκτό
για όσο θα ζω.
Θε σε περιλούσω εγώ
με οξύ θειϊκό
Θα σου σκίσω την κοιλιά
σαν τα αρνιά
Θα σου βγάλω τα έντερα
κι όλα τα σωθικά
θα τα κάνω εγώ κυμά
να τα φαν τα σκυλιά.
Στ' όνειρό μου ήσουνα
λύκος και κυνηγός,
τώρα όμως που ξύπνησα
θα είσαι απλά νεκρός.
Άσπρη μέρα δε θα δεις
ζώντανος θα καείς
όλα εδώ πληρώνονται
ξόφλησες πια.
Με λυγμούς παρακαλάς
έγινα σατανάς
μ' ερεθίζει που πονάς
και σπαρταράς.
Χα χα χα χα χα χα!
Τύμμα τύμματι τίσαι!
Ουά ουά ουά ουά!
Θα σου βγάλω την καρδιά,
και μετα, θα τη φας
ένας δαίμονας μικρός
πίσω σου, όπου πας
θα γελάω δυνατά
τη στιγμή, που ψοφάς
όπως γέλαγες κι εσύ
που έκανα ουά.
Πάω να φέρω τον μπαλτά
δώρο για τον μπαμπά
να του κόβω τ' αχαμνά
σαν ξεψυχά.
Σ' ένα βούρκο με σκατά
μέσα θα κολυμπά
το μωρό του θα κοιτά
και θα γελά.