Ik zit boven op de stad en kijk toe,
hoe de wereld in brand staat,
en hoe de zonnestralen,
de wolken van smog doorboren.
Ik kijk naar de straten, de pleinen en de muren,
ik heb deze geluiden eerder gehoord.
Ik hou van de geuren van de ochtend,
toch vergaan ze in de aarde.
Alleen ik ben present
En de dagen worden steeds korter
Het beeld vervaagt en het signaal verzwakt
Maar ik wil veranderen
Ik val naar beneden
En ik voel dat mijn botten de val breken
Ik zoek naar mijn ticket
Zodat dit mij morgen niet weer overkomt
"Wees voorzichtig, de deuren gaan sluiten!"
Ik kan het licht al zien
Maar dit is slechts de ochtendrit
De stad schudt de eerste bus,
die de Donau oversteekt,
waarin de uitlaatgassen,
de passagiers verstikt.
Ik kijk naar de vijandige ogen,
deze onvriendelijke gezichten.
Ik weet al genoeg over je,
ook jij zult vergaan van de aarde!
Alleen ik kan mijn morgen zijn
Maar de dagen worden steeds korter
Het beeld vervaagt en het signaal verzwakt
Maar ik wil veranderen
Ik val naar beneden
En ik voel dat mijn botten de val breken
Ik zoek naar mijn ticket
Zodat mij dit morgen niet weer overkomt
"Wees voorzichtig, de deuren gaan sluiten!"
Ik kan het licht al zien
Maar dit is slechts de ochtendrit