Hříšná těla, křídla motýlí [Polish translation]

Raz już cię niemal miały

I już znowu by cię chciały

Grzeszne ciała, skrzydła motyle

Krew ścieka po róży

Coś na ścianę wieszał

Przeciąg porwał i nie dało się z życiem

Porwane skrzydła motyle

Omiń buty, które po woni depczą

Gniecą wiersze pisane przez Zappę

Za tylko kromkę niemalże złotą

Sprzedają cię do okien wystawowych

Okien wystawowych

I każdy oddzielnie do własnej kieszeni

Jeepem sobie pędzi

Raz już cię niemal miały

Za duszę cię potrzymały

Grzeszne ciała, skrzydła motyle

Powróć skałą, którąś z drogi zszedł

Pokręć kamieniem, gdzieś wszedł

Rozwiń słońcu skrzydła motyle

Omiń buty, które po woni depczą

Słodkie wiersze pisane przez Zappę

Za tylko kromkę niemalże złotą

Sprzedają cię do okien wystawowych

Okien wystawowych

I każdy oddzielnie do własnej kieszeni

Jeepem sobie pędzi

Aż wyrośnie drzewo

Aż uderzy w nie blask i grzmot

Noc się wali

Aż wyrośnie drzewo

I uderzy w nie blask i grzmot

Narówna, rozdzieli, podzieli

Poskładasz wtorek do kawałków niedziel i pójdziesz dalej

Przypomnij sobie świat

Kiedy dla kawałka ciała

Cudaś nie widziała

Nie miałaś skrzydeł motylich

Solo głos i instrument

W wąwozie pod skałą objawienie

Dolina rozszczerzona napięciem, otworzona połączeniem

Jelenie obciążone wabieniem

Rzucają się bezmyślnie do głębi ziemi