Hvítir vaða dagar
Votlendi hjartans
Og vekja þig.
Frá yfirborði hugans
ég horfi niður í dýpið
á sjálfan mig.
Í rökkri óttans
Hvíslar sálin:
Ég elska þig.
Meðan ómur þess liðna
Gárar vatnið
Og leggur sig.
Sveimar þú á glærum vængjum
það er kalt þarna inni.
Það er háflóð
úr augum þínum rennur
það er háflóð
Og enni þitt brennur
það er háflóð
það skín í mánans tennur.
Já þú þú þú
Ein getur vakið mig
Já þú þú þú
Ein getur vakið mig
Já þú þú þú
Ein getur vakið mig.
Og aldar gömul sorg vaknar.