Vücudumdasın,
Duvarlarımın arasındasın,
Sessizliğin, şarkıların ve mutsuzluğun arasındasın,
Sen benim sınırımsın
Benim yaşamım ya da ölümümsün
Sen benim ritmimi belirleyen ibremsin*
Yağmurda benimle battaniyenin altındaydın
Ve o günlerde daha az sevdik
Seni bir saniye bile bırakmadım
Sen benim sonbaharımsın
Sen benim bütün mevsimlerimsin
Ve geceleri bazen sen terk ettin
Benim melodilerimi ve bütün sözcüklerimi
Vücudun sonbaharda bir yaprak gibi düşüyor
Ve onlar hayatıma dair her şeyi anlattılar
Aklımı kaçırdığımı
Belki biraz unutmuş olabilirim... Mantığın sınırlarını
Ve senin yüreğin hakkında biraz düşünürüm
Ve bazen metal nasılda soğuktur
Gün ve gece gözümün önünden geçiyor
Benim gitmeme izin verdiğine inanamıyorum
Ve bütün bunlar umudumu kaybettirdi
Bu senin için acı verici gibi
O benim için gibiydi... Sen terk ettiğinden beri
Ve şu an sadece bir salak senin için bekleyebilirdi
Ve yağmur kendini onun yüzünden** esirgemediğinde
Güneşi beklemiştim... Beni ısıtması için